«Σβήνουν
δυο νύχτες και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.
Δυο
λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.
Δυο
λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,
η
λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου»(Κ.Παλαμάς)
25η
Μαρτίου 1821:'Eνα έθνος κοιτάζει τον
κατακτητή του με περιφρόνηση και τον τάφο του με αδιαφορία. Ένα ολόκληρο έθνος
επιλέγει μία ώρα ελεύθερης ζωής και όχι πολλά χρόνια σκλαβιάς και φυλακής.
Αυτό το
όνειρο διατράνωναν σε προκήρυξή τους οι Έλληνες της Πελοποννήσου όταν έγραφαν
στον ανθέλληνα Άγγλο πρόξενο της Πάτρας Γκρην: «Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να
ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν. Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν
να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου».Ήταν η πρώτη γνωστή
διακήρυξη της επανάστασης –σώζεται αυθεντική σήμερα- και υπέγραψαν ο
μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο επίσκοπος Κερνίτσης Προκόπιος, ο Καλαβρυτινός Ανδρέας Ζαΐμης,ο Αιγιώτης
προεστός Ανδρέας Λόντος και ο πατρινός Μπενιζέλος Ρούφος ,όλοι τους Φιλικοί.
Ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης διηγείται: «Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση ως μια βροχή,
έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και
οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και
μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».
Συνεχίζει:«Εμείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμε την επανάσταση» γράφει ο Κολοκοτρώνης.«Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και τα τρύπια τσαρούχια με τα σκουριασμένα καριοφίλια για να μας εμψυχώνουν. Λίγο είναι αυτό πατριώτες; Κι αν τα δισάκια και τα ταγάρια είναι άδεια, τι πειράζει; Σάμπως πότε ήταν γεμάτα;»
Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας που έγινε εδώ στο Αίγιο, 26-30 Ιανουαρίου 1821, δεν ήταν απλώς μια συγκέντρωση, αλλά αποτέλεσε την πρώτη επίσημη σύσκεψη κληρικών και προεστών του Μοριά υπό τον Παπαφλέσσα ώστε να αποφασίσουν για την Επανάσταση. Ήταν πολιτική απόφαση ελευθερίας. Το πολιτικοστρατιωτικό γεγονός αυτό, παρουσιάζει μεγάλη ιστορική αξία και σημασία. Δικαίως καθιερώθηκε ως ιστορική τοπική εορτή. Εδώ έπεσε και βλάστησε ο σπόρος της επανάστασης και της λευτεριάς.
Η χαμένη μονή του Αγίου Γεωργίου Τέμενης, τεκμηριωμένα τόπος της μεγάλης, ιστορικής απόφασης...
Μια τουλάχιστον από τις Συνελεύσεις έγινε σύμφωνα με τα νέα τεκμήρια ιστορίας στο μονύδριο του Αγίου Γεωργίου Τεμένης.Αυτή ήταν η χαμένη μονή της Συνέλευσης που αναφέρει ο Παπαρρηγόπουλος στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ότι έγινε «εν τη μονή του Αγίου Γεωργίου περί το Αίγιον».
Μελετώντας την τοπική μας ιστορία παρατηρούμε ότι στον τόπο μας έχουν δοθεί επικοί, αιματηροί αγώνες με τον Tούρκο κατακτητή και όχι μόνο.
Στις 14 Μαρτίου 1821 ο Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης με τον Αναγνώστη Κορδή κι άλλους κλέφτες, ρίχνει την πρώτη τουφεκιά στο Μοριά, χτυπώντας τους ταχυδρόμους του Χουρσίτ πασά στο Αγρίδι πάνω από την Ακράτα.
Ο Ανδρέας Λόντος, που έχει εξοπλίσει ένοπλο σώμα 400 ανδρών, απελευθερώνει το Αίγιο στις 21 Μαρτίου 1821, υψώνοντας την κόκκινη σημαία με το μαύρο σταυρό και ξεκινά για την πολιορκία της Πάτρας.
Μελετόπουλος, Ιωάννου ή Ορεινός, Ροδόπουλος, Σολιώτης, Φεϋζόπουλος, Παπασταθόπουλος, Γεωργομοραϊτης και άλλοι οπλαρχηγοί έχουν ετοιμοπόλεμες τις ομάδες τους.
Τον Απρίλιο του ‘21 ο Μουσταφάμπεης φτάνει και καταστρέφει το Αίγιο προσπαθώντας
να ενισχύσει την Τριπολιτσά. Στο Μαυρίκι ο Ανδρέας Ζαΐμης, που παραλίγο να συλληφθεί αιχμάλωτος από τους Τούρκους, του κλείνει
το δρόμο για τη Φτέρη και τα Καλάβρυτα…Λόντος και Παπασταθόπουλος ενισχύουν τη φρουρά του Μεσολογγίου το
φθινόπωρο του 1822 και αποκρούουν τη στρατιά του Ομέρ Βρυώνη…
Το Γενάρη του 1823 ο Ντελή Αχμέτ, στρατηγός του Δράμαλη εγκλωβίζεται στα Μαύρα Λιθάρια από το Λόντο ,το Μελετόπουλο, το Ζαΐμη, το Χαραλάμπη, το Σολιώτη και άλλους οπλαρχηγούς. Σώζεται μαζί με 1800 άνδρες του ως εκ θαύματος από τα πλοία του Γιουσούφ πασά της Πάτρας, αφήνοντας πάνω από 2000 νεκρούς στην πεδιάδα του Κράθη ποταμού…
Οι εμφύλιες διαμάχες του 1824
κλονίζουν την επανάσταση και η διαίρεση των Αιγιαλέων σε δυο παρατάξεις,
Μελετόπουλοι εναντίον Λόντων και αντίστροφα έχουν περιγραφεί μελανά από τον Αιγιώτη ιστορικό Τάκη Σταματόπουλο. Παρά
τη διαίρεση Λόντων και Μελετόπουλων, ο αγώνας συνεχίζεται…
Στις 5 Μαΐου 1826 ο Ιμπραήμ προσπαθεί να αιχμαλωτίσει πολλά γυναικόπαιδα στο Καστράκι Νωνάκριδας πάνω από το Σόλο. Ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης και ο Γκολφίνος Πετμεζάς με μεγάλο αγώνα διασώζουν χιλιάδες Έλληνες, παρά τις τεράστιες απώλειες. Περίπου 400 νεκροί,1000 αιχμαλωτίζονται από τους Τουρκοαιγύπτιους, ενώ 200 γυναίκες και παιδιά πέφτουν στις χαράδρες του Χελμού για να μην ατιμαστούν, επαναλαμβάνοντας το Ζάλογγο. Η Τριανταφυλλιά Τσιρώνη γυναίκα αγωνίστρια, επιζήσασα της μάχης, έφερε σε όλη τη ζωή της εμφανή τραύματα στο κεφάλι και στα χέρια από τα μαχαίρια των Τούρκων. Σήμερα, φαίνονται ακόμα οι σπαθιές από το θυμό του θρασύτατου Αιγύπτιου στην εικόνα της Παναγίας στην εκκλησία του Σόλου…
Στα μέσα Μαΐου 1826 ο νέος Αττίλας Ιμπραήμ πασάς, που βρίσκεται στα Καλάβρυτα, στέλνει στρατιωτικό απόσπασμα για να καταλάβει το Μέγα Σπήλαιο. Ο Νικόλαος Πετμεζάς μαζί με 150 αγωνιστές αποκρούουν την επίθεση με επιτυχία.
Το 1827, τη δυσκολότερη χρονιά της επανάστασης, ο Ιμπραήμ βρίσκεται πάλι στην περιοχή έχοντας μαζί του τον προδότη Νενέκο. Ο ίδιος κατοπτεύει το χώρο του Μεγάλου Σπηλαίου και στέλνει γράμμα
παράδοσης στον ηγούμενο Δαμασκηνό. Μετά την περήφανη άρνηση του ηγούμενου, διατάζει γενική επίθεση. Νικήθηκε αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω από 600 νεκρούς Αιγύπτιους, Γάλλους
μισθοφόρους, Τούρκους, Τουρκοπροσκυνημένους και έφυγε ταπεινωμένος…Οι Έλληνες έχασαν μόνο τρεις άνδρες!
ΕΔΩ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΗΤΟΣ.
Η χειρόγραφη επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που γράφτηκε στα Χαλκιάνικα Ακράτας το 1827.Βρέθηκε από τον καθηγητή κ. Αθανάσιο Φωτόπουλο και δημοσιεύτηκε στις Επιλογές της εφημερίδας Πελοπόννησος, στις 21/3/2021.
Ο Κολοκοτρώνης έρχεται στην Αιγιάλεια τον Ιούνιο του 1827 και με τη φράση «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» προσπαθεί να αποτρέψει την υποταγή, εμψυχώνοντας τους Αιγιαλείς να αντισταθούν…
Η μονή του Αγίου Ιωάννη στο Βερίνο όπου έγινε η φονική μάχη, στις 17 Ιουλίου 1827.Το σημείο που είχε οχυρωθεί ο Γεωργομοραΐτης και ο τύμβος των πεσόντων.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους ο Ντελή Αχμέτ πολιορκεί το μοναστήρι του Βερίνου, που ήταν νοσοκομείο, με τη βοήθεια των τουρκοπροσκυνημένων Νενέκου και Γκολφίνου. Μετά από σκληρή, άνιση μάχη ο καπετάνιος της Κουνινάς Γεώργιος Ανδρεακόπουλος (Γεωργομοραΐτης) αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του για να σωθεί. Όταν του τελείωσαν τα βόλια, επιτέθηκε στους Τούρκους με το σπαθί και έπεσε ηρωικά μαζί με 75 παλικάρια του που τον ακολούθησαν.
Οι Τούρκοι μέτρησαν πάνω από 350 νεκρούς και την άλλη μέρα έλυσαν την πολιορκία. Έσωσε Ι.Μ. Ταξιαρχών, Αράχωβα, Μυρόβρυση, Παρασκευή και τον τόπο του, την Κουνινά. Στην Κουνινά, το πιο αιματοβαμμένο χωριό της Βοστίτσας, δεν υπήρχε σπίτι να μη θρηνεί νεκρό…Ο Γεωργομοραΐτης, αρματολός του Μοριά, ήταν 64 ετών. Το τραγικό της μοίρας ήταν ότι, την επόμενη ημέρα, η γυναίκα του έφερε στον κόσμο το γιο τους που πήρε το όνομά του!
Ο Ντελή Αχμέτ προσπάθησε
να φτάσει στη μονή Ταξιαρχών (εφοδιαστικό κέντρο του αγώνα με 50 καλόγερους πολεμιστές) και στην Κουνινά, αλλά στο Πετροβούνι ο Λεχουρίτης και ο Αργύρης Παπασταθόπουλος
του έφραξαν το δρόμο τρέποντάς τον σε φυγή...
Τον
επόμενο μήνα, στις 27 Αυγούστου 1827 ο Δημήτριος Μελετόπουλος,
ο Ροδόπουλος από τη Μυρόβρυση και ο Χιλίαρχος Κωνσταντίνος Ορεινός από
την Παρασκευή, κάτω από την άξια ηγεσία του Πλαπούτα σε έναν επικό, διήμερο αγώνα, δίνουν ένα ακόμα μάθημα στον Ιμπραήμ,στο Ντελή Αχμέτ και στο Νενέκο στο ύψωμα του
Καυκαριά, μεταξύ Φτέρης και Λαπαναγών, τρέποντας σε άτακτη φυγή τον τακτικό
στρατό του Αιγύπτιου που ήθελε να περάσει στην Αιγιάλεια.Όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε ότι πριν τη μάχη ο Νενέκος είχε σώσει τον Ιμπραήμ, διέταξε να φέρουν το κεφάλι του τουρκοπροσκυνημένου, κάτι που έγινε πράξη!
Το 1828
ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έρχεται στη Βοστίτσα και γίνεται δεκτός με
ενθουσιασμό από οπλαρχηγούς και κατοίκους.Η λευτεριά που ποτίστηκε με αίμα ήρθε!
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω
Η ΜΕΓΑΛΗ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω
Ο
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΕΜΕΝΗΣ.Η ΧΑΜΕΝΗ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω
ΒΕΡΙΝΟ 17-7-1827:ΤΟ "ΜΑΝΙΑΚΙ" ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ.Κλικ Ε Δ Ω
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: ΒΟΣΤΙΤΣΑ "ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
(1458-1830)"Κλικ Ε Δ Ω
H Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας-Επετειακή έκδοση Δήμου Αιγιαλείας
Μεταξάς-Μεσσηνέζης Νύσης, Το Αίγιο στον Αγώνα
Κολιόπουλος Ιωάννης, αξιωματικός ε.α. Έρευνα για τη μονή Αγίου Γεωργίου πέριξ του Αιγίου
Μεσάζος Κωνσταντίνος, "Οι μεγάλες μάχες στην Αιγιάλεια 1821-1827-Παρουσίαση
΄Ηρθε η στιγμή - Nτοκιμαντέρ 1821 - Βοστίτσα,Βασίλη Γεωργαντά
http://www.kalavrytanews.com/2017/01/26-29-1821.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου