Προσφατες αναρτησεις

***ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ': Πέμπτη:Τοπική Ιστορία-Τετράδιο Εργασιών Βιβλίου-Προετοιμασία Επανάληψης***

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ


Ο άγιος Ανδρέας,ο Πρωτόκλητος Απόστολος

Ένα μικρό αφιέρωμα στον προστάτη του σχολείου μας,άγιο Ανδρέα, είχαμε κάνει πέρυσι ανήμερα του πανηγυρικού εορτασμού του ομώνυμου ναού της πόλης του Αιγίου.
Ο ναός του Αγίου Ανδρέα στο Αίγιο
Προφανώς ο άγιος, που μαρτύρησε στην Πάτρα και είναι πολιούχος της, είχε περάσει από το Αίγιο κηρύττοντας το ιερό Ευαγγέλιο.Ο ναός του αγίου Ανδρέα στο Αίγιο αναφέρεται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας,κατέρρευσε στο μεγάλο σεισμό του 1861 και ανοικοδομήθηκε εκ νέου στην ίδια θέση όπως είναι σήμερα.
Το Γενάρη του 1828 ο κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους Ιωάννης Καποδίστριας, έφτασε με τη συνοδεία του στη Βοστίτσα (Αίγιο), ανέβηκε από τη σπηλιά του βράχου στην πόλη, συνάντησε τους πρόκριτους της περιοχής, εκκλησιάστηκε στο ναό και συνέχισε το ταξίδι του για το Ναύπλιο....

Η Πάτρα στην Τουρκοκρατία.Ο ερειπωμένος ναός του αγίου Ανδρέα,το κάστρο ,η πόλη και το Παναχαϊκό .Γκραβούρα της εποχής.
πηγή:Επιλογές-Εφημ. Πελοπόννησος

Άγιος Ανδρέας - Ο Πρωτόκλητος Απόστολος Διάβασε εδώ-ΚΛΙΚ

Ο Απόστολος Ανδρέας κηρύττει το Ευαγγέλιο στη Ν. Ρωσία.

Ο μαρτυρικός θάνατος του αγίου στην Πάτρα

 Φωτο:Πάτρα 1952.Ο σημερινός ναός χτίζεται....

πηγή:Επιλογές-Εφημ. Πελοπόννησος

Τμήμα του σταυρού και η κάρα του Αγίου Ανδρέα

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ.Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΕΛΜΟΥ

Η λίμνη Τσιβλού


Η Ζαρούχλα
Συναντάται στην ορεινή περιοχή της δημοτικής ενότητας Ακράτας του δήμου Αιγιαλείας σε υψόμετρο 700 μέτρων στο δρόμο προς Ζαρούχλα.Απέχει 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Ακράτας και 52 χιλιόμετρα από το Αίγιο.Είναι μια από τις λίγες ορεινές λίμνες της Ελλάδας που βρίσκεται στο βάθος παλιάς κοιλάδας του ποταμού Κράθη, στις υπώρειες του Χελμού, περιτριγυρισμένη από πυκνά δάση.


Η δημιουργία της λίμνης

Έχει ιστορία περίπου εκατό ετών.Μέχρι το 1913 εκεί υπήρχε μια ανοιχτή καλλιεργήσιμη κοιλάδα του χωριού Συλίβαινα και του οικισμού Τσιβλού όπου ο Κράθης κυλούσε τα νερά του.Δυτικά βρισκόταν ένας μικρός παραπόταμός του και ανατολικά, πιο ψηλά στην πλαγιά του βουνού Γερακάρι, το χωριό της Συλίβαινας γεμάτο ζωή.Οι κάτοικοι γνώριζαν ότι τα σπίτια τους ήταν σε επικίνδυνο σημείο.Συχνά γίνονταν μικρές κατολισθήσεις και ακούγονταν υπόκωφοι ήχοι.
Ο χειμώνας του 1912-13 ήταν βαρύς με πολλές βροχές και χιόνια.Το Μάρτιο του 1913 υπήρχαν ενδείξεις μεγάλης κατολίσθησης γιατί θόρυβοι και μικροσεισμοί ήταν καθημερινό φαινόμενο.Οι κάτοικοι, ορθά ευτυχώς, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Την Κυριακή 24 Μαρτίου 1913, τις απογευματινές ώρες ,έγινε η μεγάλη κατολίσθηση.Ξεκίνησε από υψόμετρο 1600 μέτρων, κάλυψε απόσταση μήκους 5 χιλιομέτρων και πλάτους ενός.Τα χώματα έπεσαν στη συμβολή του Κράθη με τον παραπόταμό του στον οικισμό Τσιβλού, φράζοντας τα νερά τους και δημιουργώντας δυο λίμνες,του Κράθη και του Τσιβλού.
Η λίμνη και ο Χελμός
Το μισό βουνό Γερακάρι είχε πέσει στην κοιλάδα,ενώ η Συλίβαινα και ο Τσιβλός σβήστηκαν από το χάρτη.Τέσσερις άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν χάθηκαν.Ο τόπος θύμιζε εικόνα βιβλικής καταστροφής. Δύο λίμνες είχαν δημιουργηθεί πλέον στην κοιλάδα.Οι κάτοικοι με όσα υπάρχοντά τους έσωσαν,μεταφέρθηκαν στον ομώνυμο σημερινό οικισμό.

Η φύση δεν είχε πει την τελευταία της λέξη......

Το καλοκαίρι του 1913 ο κάμπος της Ακράτας υπέφερε από ξηρασία.Τα νερά του Κράθη από τα οποία αρδρευόταν η περιοχή έμεναν εκγλωβισμένα στη μεγαλύτερη λίμνη του.Το φθινόπωρο  του 1913 και ο χειμώνας  ήρθαν με πολλές βροχές και χιόνια.Οι κάτοικοι καταλάβαιναν ότι μια "ωρολογιακή βόμβα" ήταν έτοιμη να πνίξει τον τόπο τους.Τα χώματα της κατολίσθησης του όρους Γερακάρι ήταν πολύ σαθρά για να ανακόψουν τον αυξανόμενο όγκο των νερών του ποταμού.

Έτσι στις 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Θεοφανίων του 1914, ένα τεράστιο υδάτινο ποτάμι έσπασε το φράγμα και μέσα σε λίγα λεπτά τόνοι νερού και φερτά υλικά έφτασαν στον Κορινθιακό κόλπο.Έλατα, πεύκα, ξύλα, έπιπλα,και άλλα υλικά από τη Συλίβαινα βρέθηκαν στη θάλασσα.Ο υδάτινος χείμαρρος δημιούργησε το φαράγγι κάτω από τη λίμνη Τσιβλού και γκρέμισε το παλιό πέτρινο γεφύρι του ποταμού με τα επτά τόξα που ένωνε την περιοχή με το Αίγιο και την Κορινθία.
Αντίθετα από τη λίμνη του Κράθη, η λίμνη του Τσιβλού παρέμεινε στη θέση της. Φαίνεται πως ο όγκος των νερών που μαζεύτηκαν ήταν μικρός, για να μπορέσει να σπάσει τον τεράστιο όγκο από τα υλικά της κατολίσθησης -τα οποία εν τω μεταξύ έχουν δασωθεί και σταθεροποιηθεί. Έτσι η λίμνη του Τσιβλού παραμένει να μας θυμίζει ένα από τα εντυπωσιακότερα, μεγαλύτερα και πιο δραματικά φαινόμενα κατολίσθησης που έγιναν στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Η λίμνη Τσιβλού σήμερα

Καθώς περνούσαν τα χρόνια τα δάση άρχισαν να αναπτύσσονται και να καλύπτουν τα χώματα της κατολίσθησης. Σήμερα γύρω από τη λίμνη επικρατούν δάση με μαυρόπευκα, έλατα και χαλέπια πεύκα. Καθώς το τοπίο γύρω από τη λίμνη σιγά-σιγά έβρισκε το φυσικό του χαρακτήρα, όλοι άρχισαν να διαπιστώνουν ότι η λίμνη, ανεξάρτητα από το βίαιο τρόπο με τον οποίο γεννήθηκε, ήταν πλέον ένα πολύ όμορφο μέρος και έγινε δημοφιλής χώρος για αναψυχή.
πηγές:http://hikingexperience.gr
            Δήμος Αιγιάλειας
            ΚΠΕ Ακράτας
            Εφημερίδα "Πελοπόννησος"
            Youtube
Google maps
            El Wikipeidia
Η θέση της στο χάρτη

Ο υγροβιότοπος της λίμνης Τσιβλού - ΚΠΕ Ακράτας (σε μορφή pdf) Κ Λ Ι Κ

Η λίμνη Τσιβλού και ο οικισμός Τσιβλός - Κ Λ Ι Κ



1η Διημερίδα Δικτύου Πόλεων με Λίμνες

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΨΗΦΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ - ΚΛΙΚ


Το αίτημα-σύνθημα

ΤΑ ΝΕΑ, 16 Νοεμβρίου 1973

Φοιτητές και πολίτες έξω από την πύλη

 Το τανκ εναντίον άοπλων φοιτητών......17/11/1973 

Η επόμενη ημέρα......



....και η μεθεπόμενη ημέρα τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο,με το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή,όταν πολλοί από τους χουντικούς στρατηγούς κρύφτηκαν...........


"Όποιος την ιστορία του λησμονήσει, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει".
                        Τζορτζ Σανταγιάνα-ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΙ ΕΔΩ:"Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ"(Κλικ)

              ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΛΟΓΙΑ-Μάνου Ελευθερίου/Γιάννη Μαρκόπουλου



        
                          Ο ΔΡΟΜΟΣ - ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ

 ΟΤΑΝ Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΕΚΑΙΓΕ ΑΚΟΜΑ.....

      

 ΤΡΑΓΟΥΔΙ:"Το όνειρο του πολεμιστή" Γιάννης Χαρούλης

       
 ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΦΩΝΗΤΗ  ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΤΑΝΚΣ



      
                               ΤΟ ΤΑΝΚ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ........17/11/1973 


 

''Η ΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕ ΘΆΡΓΗΣΕΙ''-ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ ΚΑΙ ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΑΝΟ ΛΟΪΖΟ. ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ - ΝΙΚ. ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ (Ηρώδειο 2007)



Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

ΤΑ ΞΥΛΙΝΑ ΤΕΙΧΗ.ΣΑΛΑΜΙΝΑ 480 π.Χ.

Αθηναϊκή τριήρης
Το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας- Κλικ δημιούργησε μια ψηφιακή εφαρμογή στην ελληνική και αγγλική γλώσσα με τίτλο "Τα ξύλινα τείχη" σε ανάμνηση της μεγάλης ναυμαχίας του 480 π.Χ.
Η ιστορία είναι γνωστή.Ο σπουδαίος στρατηγός της Αθήνας Θεμιστοκλής πρόβλεψε ότι οι Πέρσες θα είχαν στόχο την Ελλάδα μετά την Ιωνία.Έτσι ερμήνευσε σωστά το χρησμό του μαντείου των Δελφών για τα "ξύλινα τείχη"πείθοντας τους Αθηναίους να ναυπηγήσουν έναν τεράστιο στόλο από 200 τριήρεις.

Χάρτης της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας
Μετά την πτώση των Θερμοπυλών, οι Πέρσες του Ξέρξη προχώρησαν προς την Αθήνα, την οποία κατέλαβαν εύκολα, γιατί οι Αθηναίοι την είχαν εγκαταλείψει. Μερικοί μόνο γέροντες, μη θέλοντας να ακούσουν τον Θεμιστοκλή ότι τα «ξύλινα τείχη» ήταν τα καράβια, έμειναν στην Αθήνα, κλείστηκαν στην Ακρόπολη κι έφτιαξαν γύρω πραγματικά ξύλινα τείχη. Όπως ήταν επόμενο, όταν έφθασαν οι Πέρσες, τούς σκότωσαν κι έκαψαν την Αθήνα. Σχεδόν με την είσοδο των Περσών στην Αθήνα, αγκυροβόλησε στον όρμο του Φαλήρου και ο περσικός στόλος, έχοντας παραπλεύσει την Εύβοια και το Σούνιο.
Ο Ξέρξης παρακολουθεί έντρομος την εξέλιξη της ναυμαχίας
Το πολεμικό συμβούλιο των Ελλήνων, που έγινε στη Σαλαμίνα, υπήρξε θυελλώδες. Ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης πρότεινε να δοθεί η ναυμαχία στον Ισθμό της Κορίνθου, με κυριότερο επιχείρημα ότι σε περίπτωση αποτυχίας θα μπορούσαν να καταφύγουν στο εσωτερικό της Πελοποννήσου και να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα. Μαζί του συντάχθηκαν και οι Κορίνθιοι. Ο Αθηναίος Θεμιστοκλής επέμενε να γίνει η ναυμαχία στη Σαλαμίνα και μαζί του συντάχθηκαν οι Μεγαρείς και οι Αιγινήτες. Πίστευε ότι εάν οι μικρές ελληνικές δυνάμεις αγωνίζονταν σε ανοιχτή θάλασσα με τον τεράστιο σε όγκο περσικό στόλο δεν είχαν καμία ελπίδα νίκης, ενώ αντίθετα ήταν ιδανικό μέρος για τη ναυμαχία το στενό της Σαλαμίνας, όπου τα πολυάριθμα περσικά πλοία δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, σε μια στιγμή έντασης, ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης σήκωσε τη ράβδο του για να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή. Εκείνος, τότε, ατάραχος τον αποστόμωσε με το περίφημο: «Πάταξον μεν, άκουσον δε».
Ακολούθησε ο τέχνασμα του Θεμιστοκλή που παρέσυρε τους Πέρσες στο στενό της Σαλαμίνας και η επική ναυμαχία ,όπου ο ελληνικός στόλος, αν και αριθμητικά μικρότερος, καταναυμάχησε τον περσικό και τον κατέστρεψε. 
Η περίλαμπρη νίκη των Ελλήνων οφείλεται εν πολλοίς στο στρατηγικό δαιμόνιο του Θεμιστοκλή και στην ανώτερη ναυτική τέχνη των Ελλήνων. Στον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό αποδόθηκαν εξαιρετικές τιμές.

Δες το βίντεο
πηγές:Σαν Σήμερα
                                    Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας
Ο  Πειραιάς, τα λιμάνια του και τα Μακρά Τείχη