ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

Οι Έλληνες οργάνωσαν τη ζωή τους σύμφωνα με τις ασχολίες και τα έθιμά τους.

Χώρισαν το χρόνο σε δυο περιόδους τη θερινή (εορτή Αγίου Γεωργίου) και τη χειμερινή (εορτή Αγίου Δημητρίου),ενώ ο ερχομός και η φυγή των χελιδονιών σήμαινε τον ερχομό της Άνοιξης και του Φθινοπώρου.

κτηνοτρόφοι νομάδες

   Τα Χριστούγεννα και το Πάσχα καθώς και η εορτή του Τοπικού Αγίου ήταν σημείο αναφοράς για τους ραγιάδες.

 Ο χορός στην πλατεία και το γλέντι έκλειναν τη γιορτή.

τοπική εορτή

Οι γάμοι, οι γεννήσεις και οι βαπτίσεις, ήταν ημέρες χαράς, όπου πολλές φορές και οι Τούρκοι διασκέδαζαν με τους χριστιανούς.

νησιώτικο γλέντι

Οι σκλάβοι, αν και φτωχοί, ήταν πάντα φιλόξενοι.

Επίσημοι καλεσμένοι του επισκόπου Σαλώνων γύρω από το "σοφρά"

                           γύρω από το μαγκάλι
Μεγάλος ήταν ο πόνος του αποχωρισμού και το πένθος βαρύ. Σε αρκετά μέρη αποχαιρετούσαν το νεκρό με μοιρολόγια.

Η συνεργασία και η αλληλοβοήθεια ήταν αρετή για τους υπόδουλους.Ο φόβος του Τούρκου έφερε τον ένα κοντά στον άλλο και όλοι έτρεχαν να βοηθήσουν το γείτονα σε εργασίες όπου απαιτούνταν "χέρια". Ποιες να ήταν αυτές;

Πολλές από αυτές τις εργασίες γίνονταν μέσα στα σπίτια και ονομάστηκαν "νυχτέρια"Γιατί;

"ξάσιμο" μαλλιών

Οι Έλληνες κατάφεραν στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς να διατηρήσουν τα έθιμα τις παραδόσεις τους και να μη χάσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα.