ΚΛΗΜΕΝΤΙΝ, Η ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΓΑΤΟΥΛΑ

 

Αγάπες με ουρά!

Μια αληθινή  ιστορία αγνώστου συγγραφέα σε μετάφραση Παρασκευής Καψάσκη.

Κλημεντίν, η αδέσποτη γατούλα

    Το κεφαλάκι της γερμένο απαλά στο τσιμέντο, τα μάτια μισόκλειστα σαν να την είχε πάρει επιτέλους ο ύπνος. Αλλά δεν κοιμόταν. Η αλήθεια ήταν πολύ πιο σκληρή: ήταν εξαντλημένη. Στραγγισμένη από την προσπάθεια να επιβιώσει. Το μικρό της σώμα, στολισμένο με υπέροχες μαύρες, πορτοκαλί και λευκές πιτσιλιές, δεν μπορούσε να κρύψει τα σημάδια της ταλαιπωρίας.

     Κάθε αυτοκίνητο που περνούσε έκανε το έδαφος δίπλα της να τρέμει. Αλλά δεν  μετακινούνταν. Είχε μάθει πια: ο κόσμος δεν σταματά για γάτες σαν κι αυτήν. Ο κόσμος περνούσε δίπλα της, έριχνε ένα βλέμμα και συνέχιζε. Ήταν απλώς άλλη μια αδέσποτη γάτα. Μια σκιά ανάμεσα σε τόσες. Μια ύπαρξη ξεχασμένη σε έναν θορυβώδη κόσμο που δεν έχει χρόνο να νιώσει. Αλλά κάτι σε εκείνη με έκανε να σταματήσω. Ίσως ο τρόπος που ήταν κουλουριασμένη — σαν να προσπαθούσε να προστατέψει κάτι που δεν υπήρχε πια. Ίσως η ανάσα της τόσο αθόρυβη, σαν και το να ζει να της είναι βάρος.

   Γονάτισα δίπλα της, σιγά, μην την τρομάξω. Δεν κουνήθηκε. Άνοιξε λίγο τα μάτια της. Το ένα ήταν σχεδόν κλειστό. Το άλλο με κοίταξε χωρίς φόβο όχι επειδή με εμπιστευόταν, αλλά επειδή δεν είχε πια τίποτα να φοβηθεί. Της ψιθύρισα αν είναι καλά. Ήξερα την απάντηση. Δεν νιαούρισε. Δεν γουργούρισε. Μόνο ανοιγόκλεισε αργά τα μάτια, σαν να έλεγε: «Πού ήσουν, όταν ακόμη είχα ελπίδα;» Τα πλευρά της φαίνονταν. Τα πατουσάκια της πληγωμένα. Μάλλον είχε μέρες να φάει. Αλλά πιο πικρό από την πείνα, ήταν η μοναξιά. Δεν ήταν απλώς παρατημένη. Ήταν ξεχασμένη. Μια ζωντανή ύπαρξη που περίμενε λίγη καλοσύνη και δεν ήρθε ποτέ. Της πρόσφερα λίγo κοτόπουλο από το φαγητό μου. Το μύρισε. Με κοίταξε. Έκανε ένα ολόκληρο λεπτό να πλησιάσει όχι από φόβο, αλλά από αμφιβολία. Θυμόταν άραγε τι είναι η καλοσύνη; Όταν τελικά έφαγε, το έκανε αργά, προσεκτικά, σαν το σώμα να είχε ξεχάσει πώς είναι να τρέφεσαι με φροντίδα.

    Έμεινα μαζί της μία ώρα. Απλώς εκεί. Χωρίς να την αγγίξω. Χωρίς να ζητήσω εμπιστοσύνη. Όταν έφυγα, σήκωσε το κεφαλάκι της. Δεν με ακολούθησε. Δεν φώναξε. Αλλά τα μάτια της με ρώτησαν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ: «Φεύγεις κι εσύ;»

     Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καλά. Η εικόνα της με στοίχειωνε. Το επόμενο πρωί γύρισα πίσω. Ήταν ακόμη εκεί. Στο ίδιο σημείο. Στην ίδια στάση. Το κεφάλι στο παγωμένο πεζοδρόμιο, σαν να ήταν το μόνο πράγμα που της είχε απομείνει. Αλλά αυτή τη φορά, όταν με είδε, σήκωσε το κεφάλι. Και μετά, με δυσκολία, σηκώθηκε. Έκανε μερικά διστακτικά βήματα προς το μέρος μου. Την τύλιξα σε μια πετσέτα και την πήρα στο σπίτι. Ο κτηνίατρος είπε ότι ήταν αφυδατωμένη, αναιμική, προφανώς λόγω πείνας και παρατεταμένης έκθεσης. Αλλά μπορούσε να σωθεί. Ήθελε απλώς χρόνο, φαγητό και αγάπη, δηλαδή όλα όσα της έλειπαν. Την ονόμασα Κλημεντίν, για τη γλύκα που είχε κρατήσει μέσα της, παρά όλο αυτόν τον πόνο.

    Πέρασαν εβδομάδες. Το τρίχωμά της έγινε απαλό. Τα μάτια της καθάρισαν. Και την πρώτη φορά που έκανε γουργουρητό…έκλαψα. Είχε αντέξει την εγκατάλειψη, τις παγωμένες νύχτες, την πείνα, τη μοναξιά. Κι όμως…Τώρα είχε κάτι που ποτέ της δεν είχε ξαναβιώσει: έναν λόγο να ζήσει.

  Αν ποτέ δεις μια γάτα κουλουριασμένη σε ένα πεζοδρόμιο,  μην κοιτάξεις αλλού. Γιατί κάποιες φορές…δεν κοιμούνται. Απλώς περιμένουν σιωπηλά να δει κάποιος ότι είναι ακόμη ζωντανές. Πολλές φορές αυτοί οι άγγελοι με τη γούνα μπορεί να μεταμορφώσουν την ψυχή μας!

 Ηλεκτρονική Πηγή-Μετάφραση: Παρασκευή Καψάσκη

Πηγή:www.pawfinder.gr

15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1995:Ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΧΤΥΠΑ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ

Η οδός Δεσποτοπούλων από ψηλά 1995

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου, τα ξημερώματα της 15ης Ιουνίου 1995, στην πόλη του Αιγίου και στην ευρύτερη περιοχή της Αιγιαλείας, μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με εστιακό βάθος μόλις 10 χιλιόμετρα. Το ρήγμα που βρίσκεται κοντά στο χείμαρρο  Μεγανίτη ενεργοποιήθηκε τότε, ενώ είχε δώσει το 17ο και 18ο αιώνα μεγάλους, καταστροφικούς σεισμούς!

Ο επιφανειακός σεισμός στοίχισε τη ζωή 26 ανθρώπων, ενώ δεκάδες τραυματίες διακομίστηκαν στο Νοσοκομείο του Αιγίου.

Εκατοντάδες σπίτια κρίθηκαν ακατάλληλα και κατεδαφιστέα(3000), πολλά επισκευάσιμα, κάποια με μικρές ζημιές (2800) και άλλα έμειναν ανέπαφα.Tο παλιό λιμάνι και ο Φάρος έπαθαν ανεπανόρθωτες ζημιές ορατές και σήμερα...

Η πολυκατοικία "Παντελόπουλου" της οδού Δεσποτοπούλων και το ξενοδοχείο ''Ποσειδών"στα Βαλιμίτικα  που κατέρρευσαν, έκοψαν το νήμα της ζωής 16 συμπολιτών μας και 10 Γάλλων τουριστών...

Η ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ 4ο Δ.Σ.ΑΙΓΙΟΥ

ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ "ΠΟΣΕΙΔΩΝ " ΣΤΑ ΒΑΛΙΜΙΤΙΚΑ

ΟΔΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 16/6/1995

ΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ

Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ "ΕΙΣΟΔΙΩΝ"ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΒΑΡΙΑ ...

ΠΑΡΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΕΪΚΩΝ  - Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΣΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΩΝ...

Η Μηχανή του Χρόνου: Η Ιστορία του μικρού Ανδρέα Μπόγδανου που βγήκε από τα χαλάσματα 44 ώρες μετά! Κ Λ Ι Κ   Ε Δ Ω 

Το μνημείο στο χώρο της μοιραίας πολυκατοικίας

πηγή:www.thebest.gr

19 ΜΑΪΟΥ 1919:Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

 

Πηγή φωτο:https://www.eea.gr/epikairotita

 Από παλαιότερη επετειακή ανάρτηση...

Ένα τμήμα του ελληνισμού ζούσε στα παράλια του Εύξεινου Πόντου στη Μικρά Ασία από την αρχαιότητα. Συνέχισε να ακμάζει κατά τη διάρκεια  των βυζαντινών χρόνων, παραμένοντας  ελληνικό και μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 μ.Χ. Mε κέντρο την Τραπεζούντα συνέχισε την ελληνική παράδοση.Το 1461 όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.

Όμως οι ελληνικοί πληθυσμοί ,αν και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο εθνικό κορμό, γεωγραφικά, ξεπέρασαν πολλές αντιξοότητες και γρήγορα κυριάρχησαν οικονομικά  στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ:https://cognoscoteam.gr/archives/5441

Με την άνοδο των Νεότουρκων στην εξουσία τα πάντα άλλαξαν.Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού») και αρχίζουν την εξόντωσή του.

 
ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων,στις ορδές των τσετών του Τοπάλ Οσμάν, στις δολοφονίες, στις εξορίες και στις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν,σημειώνοντας αρχικά μεγάλες νίκες κατά των Τούρκων.

 
ΠΟΝΤΙΟΙ  ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του.Οι Πόντιοι ζήτησαν τη βοήθεια του ελληνικού στρατού το 1921 για να χτυπήσουν τον Κεμάλ από δυο πλευρές.Το φιλόδοξο σχέδιο, που θα είχε θετικά αποτελέσματα, δεν έτυχε αποδοχής από το επιτελείο της Στρατιάς. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

     Άμαχοι Έλληνες σκοτωμένοι....

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στην περιοχή της Μακεδονίας.

Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Τι εννούμε με τον όρο "γενοκτονία" ; 

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. 

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. 

Σήμερα, θρηνούμε τη δολοφονία 353.000 Ελλήνων από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους, στα πλαίσια κεντρικής πολιτικής απόφασης και μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικής.

Το κακό όμως είναι ότι παρόμοια πολιτική συνεχίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1955,στην Ίμβρο και στην Τένεδο το 1964 και στην Κύπρο το 1974!!!από τα ...καρντάσια.

Δυστυχώς στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα. Ξεχνούν πολιτικοί, διπλωμάτες, συγγραφείς, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, και όσοι σφυρίζουν αδιάφορα... προφασιζόμενοι ο καθένας ό,τι βολεύει.

Θυμούνται όμως το λαό, την πατρίδα, το Έθνος στα δύσκολα, παραμένοντας ιστορικά αδιόρθωτοι,ιδεολογικά αμετανόητοι και εγωιστικά αδιάφοροι...

Η Παναγία Σουμελά στον Πόντο - Κλικ

Πόντος:Εδώ είμαστε λίγοι,εκεί είμαστε πολλοί.....Δες το βίντεο - Κλικ

πηγή:youtube-Φάκελοι του Αλέξη Παπαχελά

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ!

 

 

Από παλαιότερη, επίκαιρη ανάρτηση...

Την 1η Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργαζομένων. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου.

Τον Μάη του  1886  τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης.Έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Αφίσα της εποχής με τα αιτήματα των εργαζομένων του Σικάγου

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα:

 "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα, οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

     Η  ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

Το 1893 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Το 1894, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, την Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. 

Το 1936 έχουμε την Πρωτομαγιά των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Εκείνο τον καιρό είχαμε κι εμείς τα γεγονότα των σταφιδαποθηκών στην παραλιακή ζώνη του Αιγίου,όπου δεκάδες εργαζόμενοι -μεταξύ αυτών πολλές γυναίκες-απαίτησαν οχτάωρη εργασία και ασφάλιση από τους σταφιδεμπόρους...υπό την απειλή των όπλων!

Οι σταφιδαποθήκες του Αιγίου όπου στις αρχές του 20ου αιώνα δόθηκαν  αγώνες για τη στήριξη των σταφιδοπαραγωγών, το οχτάωρο και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας.

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή, την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων ανδρών από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής.

Το σκοπευτήριο της Καισαριανής, τόπος εκτέλεσης των Ελλήνων πατριωτών την 1η Μαΐου 1944 από τους Γερμανούς

Έτσι, η Καισαριανή δεν εορτάζει μόνο την Εργατική Πρωτομαγιά όπως όλος ο υπόλοιπος ελεύθερος και δημοκρατικός κόσμος. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.
                                                                          πηγή:el-wikipedia

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

Η πρώτη ημέρα του Μαΐου είναι η γιορτή της ανθοφορίας, η οποία έχει βαθιές ρίζες και γιορτάζεται όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Στην Ελλάδα, η Πρωτομαγιά εορταζόταν στην αρχαία Αθήνα με τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές προχωρούσαν προς τα ιερά, όπου εναπόθεταν άνθη. Η γιορτή των Ανθεστηρίων σύντομα επεκτάθηκε πέραν των Αθηνών αποκτώντας πανελλήνιο χαρακτήρα.

Εντούτοις αυτό που δε λείπει από την Πρωτομαγιά είναι το παραδοσιακό στεφάνι, το οποίο αρκετοί αγοράζουν έτοιμο και κρεμούν στην πόρτα τους, ενώ πολλές οικογένειες πηγαίνουν στην εξοχή προκειμένου να διασκεδάσουν με τα παιδιά τους και να στολίσουν μαζί το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Επίσης στη χώρα μας διοργανώνονται  ανθοκομικές εκθέσεις, τις οποίες μπορούμε να επισκεφθούμε και να θαυμάσουμε τις διάφορες ποικιλίες φυτών και λουλουδιών.

Σε κάθε περίπτωση η γιορτή των λουλουδιών αποτελεί μια άριστη ευκαιρία να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ερχόμενοι πιο κοντά στη φύση και ξεχνώντας έστω και για λίγο τη ρουτίνα της καθημερινότητας.                               

                                                            πηγή:www.interasco.gr

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΙΓΙΟ!

 

 

Παναγία Τρυπητή: Η κυρά του Αιγίου, η Παναγιά του βράχου

Υλικό από παλαιότερες αναρτήσεις αφιερωμένες στη Χάρη Της.

Η Προστάτιδα του Αιγίου εορτάζει και φέτος στο Προσκύνημα του βράχου, εκεί που βρέθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η θαυματουργή της εικόνα.

Το Μάιο του 2019 ο ναός έκλεισε για να γίνουν αναγκαία έργα συντήρησης και αποκατάστασης του οικοδομήματος, έργα απαιτητικά, κοστοβόρα και δύσκολα.

Το έργο ανέλαβε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας με υπεύθυνη την κ. Αννίτα Κουμούση, έχοντας τη στήριξη της εκκλησίας ,της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά κυρίως την αμέριστη συμπαράσταση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

"Ήταν το πιο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει η υπηρεσία μας από το 2006 που είμαι σ΄ αυτήν", αναφέρει σε  συνέντευξή της η κ. Κουμούση.

Η τελευταία συντήρηση έγινε στις εικόνες του τέμπλου και στις φορητές εικόνες το έτος 1994-1995 αφιλοκερδώς από τον Αιγιώτη ζωγράφο Σπυρίδωνα Κρητικό, όπως αναφέρεται στο βιβλίο Ιστορίας του Προσκυνήματος, αλλά δε λύθηκε το μεγάλο πρόβλημα της υγρασίας και της πτώσης βράχων στη στέγη του ναού.

Βίντεο από το ανακαινισμένο Προσκύνημα Ε Δ Ω

Συντηρημένη Τοιχογραφία: Δωρεά του αείμνηστου θείου μου Χριστόφορου Μεσάζου

Σήμερα, το ανακαινισμένο Προσκύνημα δικαιώνει τον κόπο μέσα στο χρόνο, με μια λαμπρή εορτή της Παναγίας μας στη θέση της πάνω από τη θάλασσα, να σκεπάζει με τα φτερά της την πόλη  και χιλιάδες πιστοί να προσκυνούν στη Χάρη Της!

Περισσότερα ιστορικά στοιχεία  Ε Δ Ω

Φωτό: Από τις εργασίες στην Παναγία Τρυπητή. Πηγή www.protionline.gr