ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

 

 

Η σημαία του Ανδρέα Λόντου, σημαία της Βοστίτσας το 1821

Η Βοστίτσα στα τέλη του 18ου αιώνα. Χαλκογραφία

«Σβήνουν δυο νύχτες και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.

Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.

Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,

η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου»(Κ.Παλαμάς)

                                Θ. Βρυζάκης. Ο όρκος των αγωνιστών

25η Μαρτίου 1821:'Eνα έθνος κοιτάζει τον κατακτητή του με περιφρόνηση και τον τάφο του με αδιαφορία. Ένα ολόκληρο έθνος επιλέγει μία ώρα ελεύθερης ζωής και όχι πολλά χρόνια σκλαβιάς και φυλακής.

Πρωταγωνιστές στη Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας

Αυτό το όνειρο διατράνωναν σε προκήρυξή τους οι Έλληνες της Πελοποννήσου όταν έγραφαν στον ανθέλληνα Άγγλο πρόξενο της Πάτρας Γκρην: «Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν. Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου».Ήταν η πρώτη γνωστή διακήρυξη της επανάστασης –σώζεται αυθεντική σήμερα- και υπέγραψαν ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο επίσκοπος Κερνίτσης Προκόπιος, ο  Καλαβρυτινός Ανδρέας Ζαΐμης,ο Αιγιώτης προεστός Ανδρέας Λόντος και ο πατρινός Μπενιζέλος Ρούφος ,όλοι τους Φιλικοί.

Ο Αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διηγείται: «Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».

Συνεχίζει:«Εμείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμε την επανάσταση» γράφει ο Κολοκοτρώνης.«Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και τα τρύπια τσαρούχια με τα σκουριασμένα καριοφίλια για να μας εμψυχώνουν. Λίγο είναι αυτό πατριώτες; Κι αν τα δισάκια και τα ταγάρια είναι άδεια, τι πειράζει; Σάμπως πότε ήταν γεμάτα;»

Χαρακτικό:Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας.Παλαιών Πατρών Γερμανός-Παπαφλέσσας

Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας που έγινε εδώ στο Αίγιο, 26-30 Ιανουαρίου 1821, δεν ήταν απλώς μια συγκέντρωση, αλλά αποτέλεσε την πρώτη επίσημη σύσκεψη κληρικών και προεστών του Μοριά υπό τον Παπαφλέσσα ώστε να αποφασίσουν για την Επανάσταση. Ήταν πολιτική απόφαση ελευθερίας. Το πολιτικοστρατιωτικό γεγονός αυτό, παρουσιάζει μεγάλη ιστορική αξία και σημασία. Δικαίως καθιερώθηκε ως ιστορική τοπική εορτή. Εδώ έπεσε και βλάστησε ο σπόρος της επανάστασης και της λευτεριάς.

Η χαμένη μονή του Αγίου Γεωργίου Τέμενης, τεκμηριωμένα τόπος της μεγάλης, ιστορικής απόφασης...

 Μια τουλάχιστον από τις Συνελεύσεις έγινε σύμφωνα με τα νέα τεκμήρια ιστορίας στο μονύδριο του Αγίου Γεωργίου Τεμένης.Αυτή ήταν η χαμένη μονή της Συνέλευσης που αναφέρει ο Παπαρρηγόπουλος στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ότι έγινε «εν τη μονή του Αγίου Γεωργίου περί το Αίγιον». 

 Μελετώντας την τοπική μας ιστορία παρατηρούμε ότι στον τόπο μας έχουν δοθεί επικοί, αιματηροί αγώνες με τον Tούρκο κατακτητή και όχι μόνο.

Ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης που έριξε την πρώτη τουφεκιά στο Μοριά.

Στις 14 Μαρτίου 1821 ο Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης με τον Αναγνώστη Κορδή κι άλλους κλέφτες, ρίχνει την πρώτη τουφεκιά στο Μοριά, χτυπώντας τους ταχυδρόμους του Χουρσίτ πασά στο Αγρίδι πάνω από την Ακράτα. 

Ο Αιγιώτης προεστός,στρατηγός Ανδρέας Λόντος

Ο Ανδρέας Λόντος, που έχει εξοπλίσει ένοπλο σώμα 400 ανδρών, απελευθερώνει το Αίγιο στις 21 Μαρτίου 1821, υψώνοντας την κόκκινη σημαία με το μαύρο σταυρό και ξεκινά για την πολιορκία της Πάτρας.

Κυλιόμενο slide αφιερωμένο στην Τοπική Ιστορία. Κτίριο Παναγιωτόπουλου, 23/3/2021.

Μελετόπουλος, Ιωάννου ή Ορεινός, Ροδόπουλος, Σολιώτης, Φεϋζόπουλος, Παπασταθόπουλος, Γεωργομοραϊτης και άλλοι οπλαρχηγοί έχουν ετοιμοπόλεμες τις ομάδες τους.

Τον Απρίλιο του ‘21 ο Μουσταφάμπεης φτάνει και καταστρέφει το Αίγιο προσπαθώντας να ενισχύσει την Τριπολιτσά. Στο Μαυρίκι ο Ανδρέας Ζαΐμης, που παραλίγο να συλληφθεί αιχμάλωτος από τους Τούρκους, του κλείνει το δρόμο για τη Φτέρη και τα Καλάβρυτα…Λόντος και Παπασταθόπουλος ενισχύουν τη φρουρά του Μεσολογγίου το φθινόπωρο του 1822 και αποκρούουν τη στρατιά του Ομέρ Βρυώνη…

Τα Μαύρα Λιθάρια πριν από την Ακράτα, όπου εγκλωβίστηκαν οι Τούρκοι το χειμώνα του 1822-1823

Το Γενάρη του 1823 ο Ντελή Αχμέτ, στρατηγός του Δράμαλη εγκλωβίζεται στα Μαύρα Λιθάρια από το Λόντο ,το Μελετόπουλο, το Ζαΐμη, το Χαραλάμπη, το Σολιώτη και άλλους οπλαρχηγούς. Σώζεται μαζί με 1800 άνδρες του ως εκ θαύματος από τα πλοία του Γιουσούφ πασά της Πάτρας, αφήνοντας πάνω από 2000 νεκρούς στην πεδιάδα του Κράθη ποταμού…

Οι εμφύλιες διαμάχες του 1824 κλονίζουν την επανάσταση και η διαίρεση των Αιγιαλέων σε δυο παρατάξεις, Μελετόπουλοι εναντίον Λόντων και αντίστροφα έχουν περιγραφεί  μελανά από τον Αιγιώτη ιστορικό Τάκη Σταματόπουλο. Παρά τη διαίρεση Λόντων και Μελετόπουλων, ο αγώνας συνεχίζεται…

Η εικόνα της Παναγίας με τις σπαθιές του Ιμπραήμ στο ναό του Αγίου Γεωργίου Σόλου σήμερα!

Στις 5 Μαΐου 1826 ο Ιμπραήμ προσπαθεί να αιχμαλωτίσει πολλά γυναικόπαιδα στο Καστράκι Νωνάκριδας πάνω από το Σόλο. Ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης και ο Γκολφίνος Πετμεζάς με μεγάλο αγώνα διασώζουν χιλιάδες Έλληνες, παρά τις τεράστιες απώλειες. Περίπου 400 νεκροί,1000 αιχμαλωτίζονται από τους Τουρκοαιγύπτιους, ενώ 200 γυναίκες και παιδιά πέφτουν στις χαράδρες του Χελμού για να μην ατιμαστούν, επαναλαμβάνοντας το Ζάλογγο. Η Τριανταφυλλιά Τσιρώνη γυναίκα αγωνίστρια, επιζήσασα της μάχης, έφερε σε όλη τη ζωή της εμφανή τραύματα στο κεφάλι και στα χέρια από τα μαχαίρια των Τούρκων. Σήμερα, φαίνονται ακόμα οι σπαθιές από το θυμό του θρασύτατου Αιγύπτιου στην εικόνα της Παναγίας στην εκκλησία του Σόλου…

Το Μέγα Σπήλαιο και στην κορυφή ο Μεγάλος Πύργος, ένα από τα τρία σημεία της μάχης του 1827, που ανακαινίστηκε πρόσφατα. Στους τοίχους του υπάρχουν τρύπες από τις βολίδες των στρατιωτών του Ιμπραήμ...

Στα μέσα Μαΐου 1826 ο νέος Αττίλας Ιμπραήμ πασάς, που βρίσκεται στα Καλάβρυτα, στέλνει στρατιωτικό απόσπασμα για να καταλάβει το Μέγα Σπήλαιο. Ο Νικόλαος Πετμεζάς μαζί με 150 αγωνιστές αποκρούουν την επίθεση με επιτυχία.

Το 1827, τη δυσκολότερη χρονιά της επανάστασης, ο Ιμπραήμ βρίσκεται πάλι στην περιοχή έχοντας μαζί του τον προδότη Νενέκο. Ο ίδιος κατοπτεύει το χώρο του Μεγάλου Σπηλαίου και στέλνει γράμμα παράδοσης στον ηγούμενο Δαμασκηνό. Μετά την περήφανη άρνηση του ηγούμενου, διατάζει γενική επίθεση. Νικήθηκε αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω από 600 νεκρούς Αιγύπτιους, Γάλλους μισθοφόρους, Τούρκους, Τουρκοπροσκυνημένους και έφυγε ταπεινωμένος…Οι Έλληνες έχασαν μόνο τρεις άνδρες!

ΕΔΩ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΗΤΟΣ.

Η χειρόγραφη επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που γράφτηκε στα Χαλκιάνικα Ακράτας το 1827.Βρέθηκε από τον καθηγητή κ. Αθανάσιο Φωτόπουλο και δημοσιεύτηκε στις Επιλογές της εφημερίδας Πελοπόννησος, στις 21/3/2021.

Ο Κολοκοτρώνης έρχεται στην Αιγιάλεια τον Ιούνιο του 1827 και με τη φράση «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» προσπαθεί να αποτρέψει την υποταγή, εμψυχώνοντας τους Αιγιαλείς να αντισταθούν…

Η μονή του Αγίου Ιωάννη στο Βερίνο όπου έγινε η φονική μάχη, στις 17 Ιουλίου 1827.Το σημείο που είχε οχυρωθεί ο Γεωργομοραΐτης και ο τύμβος των πεσόντων.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους ο Ντελή Αχμέτ πολιορκεί το μοναστήρι του Βερίνου, που ήταν νοσοκομείο, με τη βοήθεια των τουρκοπροσκυνημένων Νενέκου και Γκολφίνου. Μετά από σκληρή, άνιση μάχη ο καπετάνιος της Κουνινάς Γεώργιος Ανδρεακόπουλος (Γεωργομοραΐτης) αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του για να σωθεί. Όταν του τελείωσαν τα βόλια, επιτέθηκε στους Τούρκους με το σπαθί και έπεσε ηρωικά μαζί με 75 παλικάρια του που τον ακολούθησαν.

Οι Τούρκοι μέτρησαν πάνω από 350 νεκρούς και την άλλη μέρα έλυσαν την πολιορκία. Έσωσε  Ι.Μ. Ταξιαρχών, Αράχωβα, Μυρόβρυση, Παρασκευή και τον τόπο του, την Κουνινά. Στην Κουνινά, το πιο αιματοβαμμένο χωριό της Βοστίτσας, δεν υπήρχε σπίτι να μη θρηνεί νεκρό…Ο Γεωργομοραΐτης, αρματολός του Μοριά, ήταν 64 ετών. Το τραγικό της μοίρας ήταν ότι, την επόμενη ημέρα, η γυναίκα του έφερε στον κόσμο το γιο τους που πήρε το όνομά του!

Η Ιερά Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας

 Ο Ντελή Αχμέτ προσπάθησε να φτάσει στη μονή Ταξιαρχών (εφοδιαστικό κέντρο του αγώνα με 50 καλόγερους πολεμιστές) και στην Κουνινά, αλλά στο Πετροβούνι ο Λεχουρίτης και ο Αργύρης Παπασταθόπουλος του έφραξαν το δρόμο τρέποντάς τον σε φυγή...

Ο Αιγιώτης στρατηγός και πολιτικός Δημήτριος Μελετόπουλος

Τον επόμενο μήνα, στις 27 Αυγούστου 1827 ο Δημήτριος Μελετόπουλος, ο Ροδόπουλος από τη Μυρόβρυση και ο Χιλίαρχος Κωνσταντίνος  Ορεινός από την Παρασκευή, κάτω από την άξια ηγεσία του Πλαπούτα σε έναν επικό, διήμερο αγώνα, δίνουν ένα ακόμα μάθημα στον Ιμπραήμ,στο Ντελή Αχμέτ και στο Νενέκο στο ύψωμα του Καυκαριά, μεταξύ Φτέρης και Λαπαναγών, τρέποντας σε άτακτη φυγή τον τακτικό στρατό του Αιγύπτιου που ήθελε να περάσει στην Αιγιάλεια.Όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε ότι πριν τη μάχη ο Νενέκος είχε σώσει τον Ιμπραήμ, διέταξε να φέρουν το κεφάλι του τουρκοπροσκυνημένου, κάτι που έγινε πράξη!

Το 1828 ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έρχεται στη Βοστίτσα και γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό από οπλαρχηγούς και κατοίκους.Η λευτεριά που ποτίστηκε με αίμα ήρθε!

Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας

Οι Αιγιαλείς έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες. Τριπολιτσά Δερβενάκια, Πάτρα, Λάλα, Πύργο, Μεσολόγγι, Άμπλιανη, Ακράτα, Βερίνο, Καυκαριά κ.α. Συνέβαλαν με τον αγώνα και την προσφορά τους στη δημιουργία του πρώτου, ελεύθερου, ελληνικού κράτους...

Ιστορικός Χάρτης της Αιγιαλείας, πηγή: ΓΑΚ Αιγίου

Ιστορία για όλους 

                           Αιγιώτες αναβιωτές του 1821 στην ομώνυμη ταινία

Ήρθε η στιγμή-Βίντεο απόσπασμα από την ιστορική ταινία τοπικής ιστορίας "Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας ως απαρχή του '21" δημιουργία του Αιγιώτη Βασίλη Γεωργαντά και μουσική υπόκρουση του συμπολίτη Γιάννη Κριβέρη. Προλογίζει ο πιο καταξιωμένος σκηνοθέτης του σύγχρονου ιστορικού ελληνικού κινηματογράφου Βασίλης Τσικάρας.

Το συνολικό έργο διατίθεται και σε διπλό dvd διάρκειας 260 λεπτών στα κεντρικά βιβλιοπωλεία του Αιγίου , στις ιστορικές μονές μας , στο αρχοντικό Παναγιωτόπουλου και στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο. Ήδη προβάλλονται επεισόδια του ντοκιμαντέρ σε πολλούς επαρχιακούς τηλεοπτικούς σταθμούς.

Βίντεο-Τραγούδι "Ήρθε η στιγμή" Ε Δ Ω

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΕΜΕΝΗΣ.Η ΧΑΜΕΝΗ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω 

ΒΕΡΙΝΟ 17-7-1827:ΤΟ "ΜΑΝΙΑΚΙ" ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ.Κλικ Ε Δ Ω

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: ΒΟΣΤΙΤΣΑ "ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (1458-1830)"Κλικ Ε Δ Ω

Πηγές: 
H Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας-Επετειακή έκδοση Δήμου Αιγιαλείας

Αρθρογραφία στο τοπικό τύπο, Μπεντεβή Βάνα,

Παναγόπουλος Γεώργιος,τέως δήμαρχος,"Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας"

Σταυρόπουλος Αρίστος,"Ιστορία της πόλεως του Αιγίου"
Μεταξάς-Μεσσηνέζης Νύσης, Το Αίγιο στον Αγώνα

 Θεόδωρου Γ. Παπαγεωργίου, ιερέως, Η Ιστορία της Κουνινάς 

 Γεωργίου Θ. Παπαγεωργίου, Παληά Βοστίτσα, Αθήνα 1980 

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Εκδοτική Αθηνών

Βάνα Μπεντεβή & Χρύσα Δημητρίου"Ο Αη Γιώργης της Τέμενης-Το Μονύδριο της Συνέλευσης"

Επιλογές-Περιοδικό, Εκδ. Εφημ. "Πελοπόννησος",21/3/2021
Κολιόπουλος Ιωάννης, αξιωματικός ε.α. Έρευνα για τη μονή Αγίου Γεωργίου πέριξ του Αιγίου
 Μεσάζος Κωνσταντίνος, "Οι μεγάλες μάχες στην Αιγιάλεια 1821-1827-Παρουσίαση

΄Ηρθε η στιγμή - Nτοκιμαντέρ 1821 - Βοστίτσα,Βασίλη Γεωργαντά

proti on line,Ηλεκτρονική Εφημερίδα Αιγίου

el wikipedia Ψηφιακή Εγκυκλοπαίδεια

https://vostitsa1821.gr/portfolio/vostitsa-1821/

http://www.lavaron.gr/articles/mistiki-sinelefsi-vostitsas
http://www.kalavrytanews.com/2017/01/26-29-1821.html

https://www.facebook.com/%CE%9C%CF%85%CF%83%-315352012203186/ 

  

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ:ΠΑΤΡΑ,20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1822-ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

 

Η Ναυμαχία του Ανδρέα Μιαούλη στον Πατραϊκό κόλπο το 1822.Πίνακας του 1874 του γνωστού ζωγράφου Ιωάννη Αλταμούρα με τον τίτλο «Η Ναυμαχία Ρίου-Αντιρρίου». Πηγή www.kalavrytanews.gr

Αφιέρωμα από παλαιότερη ανάρτηση...Το άστρο του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη ανατέλλει από την Πάτρα στις 20 Φεβρουαρίου του 1822!

      Στις αρχές του 1822 εκτός από την Κορώνη, τη Μεθώνη, την Πάτρα και το Ναύπλιο το σύνολο των πόλεων και των άλλων κάστρων του Μοριά είχαν πέσει στα χέρια των Ελλήνων. Στην Ήπειρο όλα έδειχναν ότι η πτώση του Αλή Πασά ήταν θέμα ημερών. Οι Τούρκοι υπολόγιζαν ότι οι δυνάμεις του νικητή Χουρσίτ θα κατέβαιναν στην Πελοπόννησο και θα έδιναν τέλος στην επανάσταση. Σχεδίασαν να ενισχύσουν  τα κάστρα για να αντέξουν, κυρίως του Ναυπλίου και της Πάτρας, που πολιορκούνταν χαλαρά από τους Έλληνες.

   Έτσι,στις 24 Ιανουαρίου 1822 βγήκε από τα στενά ο Οθωμανικός στόλος με περίπου 70  πολεμικά και μεταγωγικά πλοία, τα οποία μετέφεραν τρόφιμα, όπλα, πυρομαχικά, κανόνια και 4.000 στρατιώτες.

Επικεφαλής τους ο Τούρκος ναύαρχος Καρά Αλής και οι Αιγύπτιοι  σύμμαχοί του  με 14 πλοία και αρχηγό τον Ισμαήλ Γιβραλτάρ καθώς και 6 ακόμα αλγερινά πλοία με υπό τον Χαλήλ μπέη.

Οι Ψαριανοί έμαθαν για την έξοδο των Τούρκων και επιχείρησαν να πλήξουν τα τουρκικά καράβια δυο φορές με πυρπολικά αλλά απέτυχαν. Είχαν όμως ειδοποιήσει Υδραίους και Σπετσιώτες. Οι Ψαριανοί με το ναύαρχό τους Νικολή Αποστόλη και 16 πλοία (μεταξύ αυτών ο Κωνσταντίνος Κανάρης με το πυρπολικό του) αποφασίζουν να ακολουθήσουν την τούρκικη αρμάδα.

Οι Τούρκοι δεν καταφέρνουν να ανεφοδιάσουν Ναύπλιο και Κορώνη λόγω θαλασοταραχής, καταφέρνουν όμως να εφοδιάσουν τη Μεθώνη και προσπαθούν να ανακαταλάβουν το Νιόκαστρο (Πύλος). Η μικρή ελληνική φρουρά των 180 ανδρών πανικοβλήθηκε. Όμως η εμφάνιση του φιλέλληνα στρατηγού Κάρολου Νόρμαν με 50 άνδρες αναχαίτησε με κανονιοβολισμούς τους Τούρκους που κατέφυγαν με απώλειες στα πλοία τους και έφυγαν για τη Ζάκυνθο. Εκεί η φιλοαγγλική διοίκηση τους δέχτηκε για ανεφοδιασμό και επισκευές των πλοίων τους!

Στις 8 Φεβρουαρίου 1822 ενώνονται οι στόλοι των τριών νησιών Ύδρας (Α. Μιαούλης),Σπετσών (Γκίκας Τσούπας) και Ψαρών (Ν. Αποστόλης) και, μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, τα 63 πλοία κινούνται προς τον Πατραϊκό κόλπο. Ήδη οι Τούρκοι είχαν ενισχύσει την Πάτρα και το Γιουσούφ Σελήμ πασά με στρατό, κανόνια και τρόφιμα, ενώ ο στόλος τους κατέπλευσε για ασφάλεια στη Ναύπακτο. Η Πάτρα και το Μεσολόγγι είχαν ιδιαίτερα στρατηγική σημασία για τον έλεγχο των θαλάσσιων και χερσαίων οδών, του Κορινθιακού κόλπου του Ιονίου πελάγους, της Ανατολικής Μεσογείου, της Ρούμελης και του Μοριά...

Η Πάτρα το 1821.Ζωγραφιά του Simone Pomardi πηγή Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη

Ο ελληνικός στόλος έχει φτάσει έξω από το Μεσολόγγι. Το απόγευμα της Κυριακής,19/2/1822 ο Μιαούλης έχει πληροφορηθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των τουρκικών πλοίων βρίσκεται στο λιμάνι  της Πάτρας και αποκαλύπτει το σχέδιό του στους επικεφαλής των νησιωτών. Αιφνιδιασμός και επίθεση κατά παράταξη άμεσα, υπολογίζοντας στη ναυτοσύνη, τη γενναιότητα και την αποφασιστικότητα των ναυτικών μας, καθώς και στη φουρτουνιασμένη θάλασσα που σωστά θεώρησε ότι μας ευνοούσε.

Η Ναυμαχία της Πάτρας.Πηγή:www.freemonks.gr

 Ο Μιαούλης, ξημερώματα 20ης Φεβρουαρίου 1822, υψώνει πρώτος την πολεμική σημαία και ξεκινά με το πλοίο του "Αρης" , ακολουθούμενος από τον πρωτότοκο γιό του καπετάνιο Δημήτριο Μιαούλη με το μπρίκι "Κίμων". Η θαλασσοταραχή ήταν τόσο μεγάλη που μόνο τα μισά ελληνικά πλοία μπήκαν σε γραμμή ναυμαχίας. Οι Τούρκοι αιφνιδιάστηκαν και κατάφεραν να βγάλουν 36 πλοία για να πολεμήσουν. Ο Μιαούλης βρέθηκε να αντιμετωπίζει με επιτυχία δύο τουρκικές φρεγάτες-η μία έπαθε μεγάλες ζημιές. Επί έξι ώρες οι Έλληνες, παρά το μικρότερο μέγεθος των πλοίων τους, επίμονα σφυροκοπούσαν τα τουρκικά καράβια που κρύφτηκαν με μεγάλες ζημιές στην ασφάλεια του λιμανιού της Πάτρας. Τα ελληνικά παρέμειναν όλη την ημέρα στα ανοιχτά του Πατραϊκού για να τα αντιμετωπίσουν αλλά μάταια.

Ο Ανδρέας Μιαούλης στη ναυμαχία της Πάτρας. Πηγή www.armyvoice.gr

Ο ελληνικός στόλος με 3 νεκρούς και 20 τραυματίες κατευθύνθηκε στη Κυλλήνη για επισκευές. Ο Καρά Αλής τη νύχτα έφυγε έντρομος και έφτασε στη Ζάκυνθο, ζητώντας προστασία από την αγγλική διοίκηση, ενώ οι σύμμαχοί του αποχώρησαν για τις χώρες τους. Μάλιστα δέχτηκε πυρά από αγγλικά και αυστριακά πλοία που τον πέρασαν για εχθρό, ενώ δύο ακόμα πολεμικά του καταστράφηκαν εντελώς πέφτοντας στα βράχια των ακτών του νησιού!

Ο Μιαούλης ήταν έτοιμος για νέα αναμέτρηση ώστε να καταστρέψει την τουρκική αρμάδα. Αυτό δεν έγινε. Οι Τούρκοι νύχτα όπως έφυγαν από την Πάτρα, έτσι έφυγαν και από τη Ζάκυνθο για να κρυφτούν στα Δαρδανέλια.

Εκτός από το Μιαούλη, επιφανείς Έλληνες ναυτικοί έλαμψαν με τη γενναιότητά τους, όπως οι Γεώργιος Σαχτούρης, Αναστάσιος Τσαμαδός, Αντώνης Κριεζής, Μανώλης Τομπάζης, Γκίκας Τσούπης και Νικόλαος Αποστόλης.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

• Εμφανίστηκε ενωμένη ελληνική ναυτική μοίρα ως στόλος.
• Μαζί με τις σημαίες των νησιών κυμάτισε εκεί η πρώτη γαλανόλευκη σημαία, μπλε με τον άσπρο σταυρό.
• Πρώτη φορά αντιμετωπίζονται εκ παρατάξεως τα μεγαλύτερα και βαρύτερα τουρκικά πολεμικά πλοία.
• Εκδιώχτηκε ο τουρκικός στόλος από το Ιόνιο.
• Ο άριστος επιχειρησιακός σχεδιασμός, αναδεικνύει τον πρεσβύτερο ναυτικό Ανδρέα Μιαούλη στην πλέον εξέχουσα ναυτική φυσιογνωμία του αγώνα.
• Τα ελληνικά πληρώματα αποδεικνύουν τη ναυτοσύνη τους.

Με το παρακάτω έγγραφο αναγγέλθηκε στη Βουλή η νίκη του ελληνικού στόλου επί του τουρκικού κατά τη ναυμαχία της Πάτρας.

«Εκ των παραλίων του Πύργου την 23ην Φεβρουαρίου 1822: Την 20ήν Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα, εσηκώθημεν όλοι εις τα πανιά τρεις ώρας πριν ξημερώση και με πολλούς γύρους και βόλτας επλησιάσαμεν εις τας Πάτρας. Βλέπων ημάς ο εχθρός εσηκώθη και αυτός εις το πανί. Η ναυμαχία άρχισε περί την πρώτην ώραν της ημέρας και διήρκησε μέχρι της εβδόμης. Μία φρεγάδα του εχθρού κατεχαλάσθη εις διάφορα μέρη. Εκ των ημετέρων πλοίων εκτυπήθησαν κάμποσα εις τα νερά και τα πανιά τα οποία όμως εδιορθώθησαν. Ασπαζόμενοί σας τον γλυκύτατον ασπασμόν της πατρίδος και ευχόμενοι να σας χαροποιήσωμεν». 

Πηγές: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Εκδοτική Αθηνών

           Τρικούπης Σπυρίδων,Ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως

           Μιαούλης Αντώνιος, Οι ναυμαχίες του 1821,Βεργίνα,Αθήνα 2001

           Χρόνης Βάρσος,Η ναυμαχία της Πάτρας,Επιλογές-Πελοπόννησος, 7/3/2021

           www.armyvoice.gr

           www.kalavrytanews.gr

           https://www.sansimera.gr/articles/216

           https://www.freemonks.gr/index.php?page=news_info&lang=1&id=603

ΓΗΠΕΔΟ "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ"ΚΥΡΙΑΚΗ, 8-2-1981:Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Συμπληρώνονται σήμερα 44 χρόνια από τη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού αθλητισμού που συγκλόνισε τη χώρα και το ποδόσφαιρο.

Ήταν Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981 όπου στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" γινόταν το μεγάλο ντέρμπι, του πρωτοπόρου Ολυμπιακού και της δεύτερης ΑΕΚ που είχαν διαφορά μόλις 2 βαθμών.Ο νικητής θα έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τον τίτλο.

Εισιτήριο του αγώνα

Το αθλητικό ιστορικό συγκείμενο της εποχής από παλαιότερη ανάρτηση...

Εκείνη την εποχή διεξαγόταν το δεύτερο επαγγελματικό πρωτάθλημα της Α' Εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου.Ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει το πρώτο και η φιλοξενούμενη ΑΕΚ προσπαθούσε να πάρει και πάλι τα σκήπτρα που είχε χάσει το 1979.Ένα χρόνο πριν η ΑΕΚ είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο στην έδρα της Νέας Φιλαδέλφειας με το βαρύ σκορ 6-1!

Το γήπεδο άρχιζε να δέχεται κόσμο από τις 12:15 μ.μ. ενώ ο αγώνας ξεκίνησε στις 15:15 μ.μ.Κόπηκαν 35.450 εισιτήρια ενώ στις κερκίδες, που τότε δεν είχαν καθίσματα,πρέπει να υπήρχαν πάνω από 40.000 θεατές!

Για την ιστορία ο αείμνηστος Πολωνός προπονητής του Ολυμπιακού Κάζιμιρ Γκόρσκι παρέταξε τους:

Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα,Παπαδόπουλο,Νοβοσέλατς,Κουσουλάκη,Περσία,Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό, Γαλάκο.

Ο Έλληνας προπονητής της ΑΕΚ,που είχε ως στόχο τη νίκη ή τουλάχιστο να μη χάσει,Μίλτος Παπαποστόλου είχε επιλέξει τους:

Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παραπραστανίτη,Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο.

Ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ στο 30' με το Mάικ Γαλάκο,ο οποίος με κεραυνό έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του νεαρού Ακρατινού τερματοφύλακα της ΑΕΚ,Οικονομόπουλου.Έτσι τελείωσε το πρώτο ημίχρονο.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ έμεινε με 10 παίχτες (αποβολή του Στέλιου Μανωλά)και ο Ολυμπιακός μέσα σε 27 λεπτά πέτυχε πέντε ακόμα τέρματα,δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στη νίκη του.Άλλα δύο με το Γαλάκο και τρία με τους Κουσουλάκη,Ορφανό και Τάκη Βαμβακούλα.

Τα γκολ του αγώνα

Με το σφύριγμα της λήξης πολλοί φίλαθλοι έφυγαν γρήγορα από τη θύρα 7 προς τη θύρα 1 για να αποθεώσουν τους νικητές.Οι πόρτες ήταν κλειστές και μόνο μια μισάνοιχτη.Το κακό δεν άργησε να συμβεί.
Όταν γλίστρησε ο πρώτος φίλαθλος ,κάποιοι από τους επόμενους έπεσαν και οι πίσω, που δεν ήξεραν τι γίνεται μπροστά, τους ποδοπάτησαν.Οι αστυνομικοί έσπασαν πολλά κάγκελα και δε θρηνήσαμε περισσότερα θύματα.Το αποτέλεσμα τραγικό:
21 νεκροί ηλικίας 14 ως 40 ετών και 55 τραυματίες.Στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά εκτυλίχτηκαν σκηνές πολέμου, πανικού και αλλοφροσύνης...
Ποτέ και κανένας δε λογοδότησε για την τραγωδία αυτή στη δικαιοσύνη.Ένοχος κανείς!

Αθλητική Ηχώ 9/2/1981

Κάθε χρόνο γίνεται στη Θύρα 7 επιμνημόσυνη δέηση από τους φιλάθλους,τους φορείς της πόλης και τη διοίκηση του Ολυμπιακού.

Το μνημείο της Θύρας 7

πηγές:el.wikipeidia

youtube

iefimerida

αθλητική ηχώ

osfp.gr