Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Όπως διαπιστώσαμε στην προηγούμενη ενότητα,η επανάσταση στην Αιγιάλεια είχε αρχίσει πριν από την επίσημη έναρξη με το Νικόλαο Σολιώτη να ρίχνει την πρώτη τουφεκιά.Ο αγώνας όμως δεν ήταν εύκολος...

ΟΙ  ΠΡΩΤΕΣ  ΜΑΧΕΣ  ΤΟΥ   ΚΑΤΩ   ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ   ΚΑΙ    ΤΟΥ   ΑΧΛΑΔΙΑ

Κάτω Μαυρίκι ή Βόβοδα

Τον Απρίλιο του 1821 ο Μουσταφάμπεης φτάνει στη Βοστίτσα από τα Γιάννενα με σκοπό να κατευθυνθεί στην Τριπολιτσά και να λύσει την πολιορκία.Οι κάτοικοι τρομοκρατημένοι αφήνουν την πόλη που λεηλατείται για μια εβδομάδα.Οι Τούρκοι προσπαθούν να περάσουν προς τα Καλάβρυτα αλλά δεν το καταφέρνουν...

Η  τελευταία   προσπάθεια   αντίστασης  κατά  του  Μουσταφάμπεη ήταν  εκείνη  του   Ανδρέα  Ζαΐμη  και  των  500  ανδρών  του  στα  υψώματα  του Αγίου Κωνσταντίνου στο Κάτω Μαυρίκι.

Ο  Ζαΐμης  παραλίγο  να  αιχμαλωτιστεί. Παράδοση από  τον  Μαυρικιώτη  Παναγιώτη  Α.  Αγγελόπουλο , που  έλαβε  μέρος  στις  αψιμαχίες, προσθέτει  ότι  ο  Ζαΐμης  έμεινε  τελευταίος  προσπαθώντας  να  συγκροτήσει  τους  άνδρες  του  να  πολεμήσουν.

Όταν  αποφάσισε  να  αποχωρήσει  από  το  πεδίο  μάχης, το  άλογό του χάθηκε στη φυγή. Οι  απώλειες των  Τούρκων ήταν  2 ή 3  και  τόσοι  ήταν  και  οι Έλληνες. Αιχμάλωτος πιάστηκε και  ο Παντελής  Αγγελόπουλος  όπου  σουβλίστηκε.

Ο Μουσταφάμπεης  προτίμησε  τη  δεύτερη δύσβατη  διαδρομή προς τα Καλάβρυτα. Στον  Αχλαδιά όμως συνάντησε αντίσταση από  τα επαναστατικά τμήματα της περιοχής και  πήρε  το δρόμο  της Κορίνθου.

Ο Ανδρέας Λόντος

ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ ΣΤΑ ΜΑΥΡΑ ΛΙΘΑΡΙΑ

Τα υπολείμματα της στρατιάς του Δράμαλη με το γενναίο στρατηγό του Ντελή Αχμέτ που βάδιζαν προς την Πάτρα, αναχαιτίστηκαν στα Μαύρα Λιθάρια  από τους Πετμεζαίους,τον Ασημάκη Ζαΐμη και άλλους  αγωνιστές οι οποίοι οχυρώθηκαν  στο χάνι τις Ακράτας .(Αρχές του 1823) Ο Λόντος και ο Μελετόπουλος έσπευσαν τότε στην Ακράτα και πήραν μέρος στην πολιορκία κατά των Τούρκων.

Συμμετείχαν επίσης οι Καλαβρυτινοί Γ. Θεοχαρόπουλος, Σωτ. Χαραλάμπης,ο Ακρατινός Νικ. Σολιώτης, πενήντα καλόγεροι του Μεγάλου Σπηλαίου και άγνωστος αριθμός οπλοφόρων από τις γειτονικές περιοχές Κορίνθου, Αιγιαλείας και Καλαβρύτων,οι οποίοι απέβλεπαν στα λάφυρα των Τούρκων.

Τελικά από τους 3000 οι 1800 σώθηκαν, επειδή επιβιβάστηκαν στα τουρκικά πλοία και έφτασαν στην Πάτρα στις 8 Φεβρουαρίου 1823 μαζί με το Ντελή Αχμέτ.Ο ιστορικός Νικ. Σπηλιάδης αναφέρει ότι όσοι δεν κατόρθωσαν να επιβιβαστούν στα πλοία αιχμαλωτίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τους χωρικούς για οικιακές εργασίες. Κατά τον Αμβρόσιο Φραντζή ήταν περίπου 600,ενώ κατά τον Κανέλλο Δεληγιάννη 100.

Η σημαία του Λόντου

ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΝΩΝΑΚΡΙΔΑΣ - ΤΟ  ΝΕΟ ΖΑΛΟΓΓΟ 

Παρά τις πρώτες επιτυχίες οι εμφύλιες διαμάχες και ο ερχομός του Ιμπραήμ άρχιζαν να κλονίζουν την επανάσταση.Μεγάλος κίνδυνος προήλθε από τους Τουρκοπροσκυνημένους, οι οποίοι παραλίγο να τερματίσουν άδοξα τον αγώνα...

Στις 30 Απριλίου 1826 ο Ιμπραήμ επέστρεψε στην Πελοπόννησο από το Μεσολόγγι, αποφασισμένος να συντρίψει την επανάσταση. Για αυτή τη δράση του εφάρμοσε την τακτική της <<καμένης γης>>. Στο πέρασμά του οι κάτοικοι προσπαθούσαν να σωθούν σε απρόσιτες περιοχές. 

Οι σπαθιές από το ξίφος του Ιμπραήμ στη εικόνα της Παναγίας,που δείχνουν την οργή του από την αντίσταση των επαναστατών στο Καστράκι, στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Σόλο, είναι και σήμερα ορατές...

Συγκλονιστική είναι η καταδίωξη πέντε περίπου χιλιάδων αμάχων Ελλήνων που έγινε από τον Ιμπραήμ, στις αρχές Μαΐου 1826, στις  υπώρειες του όρους Κυλλήνη, στη θέση Διπόταμα και Καστράκι , όπου 600 άτομα στην προσπάθειά τους να σωθούν κατακρημνίστηκαν στις χιονοσκέπαστες πλαγιές του Χελμού. Επίσης, άλλα 250 άτομα αιχμαλωτίστηκαν. Εκεί κάτω από την άξια ηγεσία του Σολιώτη πολέμησαν τον Ιμπραήμ και πολεμιστές από τα ορεινά χωριά της Βοστίτσας.

Μέγα Σπήλαιο

ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ

Στις αρχές Μαΐου 1826, ο Ιμπραήμ από τα Καλάβρυτα έστειλε 600 ιππείς να καταλάβουν το Μεγάλο Σπήλαιο που φρουρούσε ο Ν. Πετμεζάς και 150 άντρες. Οι λιγοστοί αυτοί μαχητές με τους αδιάκοπους πυροβολισμούς έκαναν τους επιδρομείς να αρχίσουν να ανησυχούν. Έτσι ο εχθρός δεν προχώρησε σε επίθεση και αποχώρησε. Η άφιξη και άλλων αγωνιστών προβλημάτισαν τον Ιμπραήμ, ο οποίος ματαίωσε οριστικά την επιχείρηση.

Από το βάθος του δρόμου των Καλαβρύτων ξεκίνησαν οι ορδές του Ιμπραήμ για το Μέγα Σπήλαιο

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ

Το 1827 ο Ιμπραήμ θεωρεί ότι η νίκη και η υποταγή του Μοριά πλησιάζει και εκστρατεύει για δεύτερη φορά εναντίον του Μεγάλου Σπηλαίου,τον Ιούνιο.Ο ίδιος κατοπτεύει το χώρο και στέλνει επιστολή παράδοσης στον ηγούμενο Δαμασκηνό.
Αυτός ως νέος Παλαιολόγος απαντά περήφανα:"Οι καλόγεροι δε φοβούνται το θάνατο και μάλιστα τον δέχονται μετά χαράς για την αγάπην του Χριστού  την Αγίαν Θρησκεία και την Πατρίδα των"
Οι μοναχοί πήραν τα όπλα τους και μαζί με τη φρουρά της Μονής πολέμησαν επί δεκατρείς ώρες στο Μεγάλο Πύργο και την Πανηγυρίστρα (σημερινός χώρος στάθμευσης του μοναστηριού).Ο Ιμπραήμ, οι Γάλλοι αξιωματικοί του και οι Προσκυνημένοι άφησαν πάνω από 650 νεκρούς και τραυματίες...Οι Έλληνες έχασαν μόνο τον οπλαρχηγό Σαρδελιάνο από την Κερπινή και είχαν αρκετούς τραυματίες.Ο Ιμπραήμ έφυγε περίλυπος από το πεδίο της μάχης....Πουθενά αλλού στο Μοριά δε γνώρισε τέτοια αντίσταση.Δεν ήταν ανίκητος!

Η ΦΟΝΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΙΝΟΥ

Η Μονή του Αγίου Ιωάννη στο Βερίνο όπου εκεί έγινε η φονική μάχη του Αι-Γιάννη το 1827 με το μνημείο των πεσόντων ηρώων

Την ίδια περίοδο οι Τούρκοι εξακολουθούσαν να έχουν την πρωτοβουλία κινήσεων .Ο διοικητής της φρουράς των Πατρών Ντελή Αχμέτ αποφάσισε να επιτεθεί στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου των Τσετσεβών μετόχι της Μονής Ταξιαρχών.

Στις 17 Ιουλίου 1827 ακολουθώντας  δρόμους άγνωστους σε ξένους έφτασε στο μετόχι με τη βοήθεια του Νενέκου και του καπετάνιου Γκολφίνου, των τουρκοπροσκυνημένων . Η μάχη άρχισε το μεσημέρι της ίδιας μέρας και κράτησε περίπου δέκα ώρες .Κορίνθιοι και Αιγιώτες αμύνθηκαν με αυτοθυσία και διέφυγαν στην Κρήνη  γιατί στερούνταν «φυσεκίων εις το παντελές» . Εβδομήντα πέντε Έλληνες αγωνιστές έπεσαν στο πεδίο της τιμής .

Εκεί βρήκε ένδοξο θάνατο σε ηλικία 65 ετών! ο Γεώργιος Μωραΐτης (Γεώργιος Ανδρεακόπουλος) με τους εξήντα συμπολεμιστές του ,τριάντα  Κορινθίους και είκοσι πέντε Αιγιώτες από την Κουνινά. Σώθηκε δια της φυγής ο ανιψιός του Γεώργιου Μωραΐτη που προσποιήθηκε για λίγο το νεκρό καθώς και ο Παναγιώτης Σπηλιωτόπουλος. Αλλά και ο εχθρός πλήρωσε ακριβά τη νίκη του με 350 νεκρούς και πολλούς τραυματίες . 

Η μάχη της Πελεκίστρας

Μετά τη μάχη του Βερίνου, ένα τμήμα του τουρκικού στρατού επιχείρησε να φτάσει στην Κουνινά αλλά προσέκρουσε στη σθεναρή αντίσταση   του Φεϋζόπουλου και του Καλαβρυτινού Λεχουρίτη, που είχαν οχυρωθεί στη θέση Ταμπούρια και στις κορυφογραμμές της Πελεκίστρας. Στην προσπάθεια καταδίωξης του εχθρού από την περιοχή της Βοστίτσας αναφέρεται ότι έλαβε μέρος και ο Γενναίος Κολοκοτρώνης.

Ο Αιγιώτης στρατηγός Δημήτριος Μελετόπουλος

Η ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΚΑΥΚΑΡΙΑ

Οι τελευταίοι αγώνες και η αντίσταση στη Βοστίτσα κράτησαν τον αγώνα ζωντανό και περιόρισαν το "προσκύνημα".

Ο Ντελή Αχμέτ,φρούραρχος της Πάτρας, προχώρησε προς τα Καλάβρυτα από άλλο δρόμο.Στα σύνορα Αιγιαλείας-Καλαβρύτων 2.000 επαναστάτες του έκοψαν το δρόμο.Μαζί του ήταν ένοπλο σώμα Βοστιτσάνων με επικεφαλής το στρατηγό Δημήτριο Μελετόπουλο και βοηθούς τους χιλίαρχους Ροδόπουλο από τη Μυρόβρυση και Ορεινό από την Παρασκευή.Στη μάχη που κράτησε δυο μέρες οι Έλληνες οχυρωμένοι στο ύψωμα Καυκαριά κοντά στους Λαπαναγούς όχι μόνο απέκρουσαν τις επιθέσεις αλλά έτρεψαν σε άτακτη φυγή Τούρκους, Αιγύπτιους και Τουρκοπροσκυνημένους. Ο Δημήτριος Μελετόπουλος πολέμησε γενναία και στο φέσι του φαίνονταν οι τρύπες από τις τουρκικές βολίδες.Είχε εκδικηθεί για το χαμό του οπλαρχηγού Γεωργομοραΐτη στο Βερίνο ...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Αυτή ήταν η τελευταία μάχη στην περιοχή μας κατά τη μεγάλη επανάσταση.Μετά την Ναυμαχία του Ναυαρίνου η μικρή Ελλάδα ανέτειλε ως ανεξάρτητο κράτος.Ο αγώνας δεν πήγε χαμένος.Η περιοχή της Βοστίτσας έγινε επαρχία του νομού Αχαιοήλιδος στα χρόνια του Καποδίστρια.

ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΤΑΞΗ ΣΤ' 2012-13

ΘΕΜΑ:"ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (1458-1830)

ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Α ΟΜΑΔΑ

Σοφία Φίλη - Περικλής Στραβοδήμος - Μαρία Χαζιζάι -Αθηνά Σταματοπούλου - Γιώργος Παπουτσής

Β ΟΜΑΔΑ

Γλυκερία Παπακωνσταντίνου - Αποστολία Κούτρα -Ράνια Οικονομοπούλου - Αντώνης Μουρατάι - Γιώργος Μπακρόζης

Γ ΟΜΑΔΑ

Σωτήρης Βαγενάς - Νικολίνα Προσελέντη - Δήμητρα Τσουκαλά - Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος - Μυρτώ Σαρακατσιάνου

Δ ΟΜΑΔΑ

Ανδρέας Γιδάς - Σπήλιος Καρβέλης - Φίλιππος Μπουρής - Δημήτρης Κώστα

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

• "Αίγιο,Το διαμάντι του Κορινθιακού" Β.Κ.Αγγελόπουλου
• "Ιστορία της πόλεως του Αιγίου" Αριστείδη Σταυρόπουλου
• "Η ιστορία της Κουνινάς" Θεόδωρου Παπαγεωργίου,ιερέως
• "Η Παλιά Βοστίτσα" Γεωργίου Θ. Παπαγεωργίου

• http://el.wikipedia.org
• http://www.ime.gr
• http://www.im-ka.gr/
• http://www.laohistorymuseum.gr/
• http://users.sch.gr/maritheodo/1821/timeline.htm