19 ΜΑΪΟΥ 1919:Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

 

Πηγή φωτο:https://www.eea.gr/epikairotita

 Από παλαιότερη επετειακή ανάρτηση...

Ένα τμήμα του ελληνισμού ζούσε στα παράλια του Εύξεινου Πόντου στη Μικρά Ασία από την αρχαιότητα. Συνέχισε να ακμάζει κατά τη διάρκεια  των βυζαντινών χρόνων, παραμένοντας  ελληνικό και μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 μ.Χ. Mε κέντρο την Τραπεζούντα συνέχισε την ελληνική παράδοση.Το 1461 όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.

Όμως οι ελληνικοί πληθυσμοί ,αν και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο εθνικό κορμό, γεωγραφικά, ξεπέρασαν πολλές αντιξοότητες και γρήγορα κυριάρχησαν οικονομικά  στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ:https://cognoscoteam.gr/archives/5441

Με την άνοδο των Νεότουρκων στην εξουσία τα πάντα άλλαξαν.Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού») και αρχίζουν την εξόντωσή του.

 
ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων,στις ορδές των τσετών του Τοπάλ Οσμάν, στις δολοφονίες, στις εξορίες και στις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν,σημειώνοντας αρχικά μεγάλες νίκες κατά των Τούρκων.

 
ΠΟΝΤΙΟΙ  ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του.Οι Πόντιοι ζήτησαν τη βοήθεια του ελληνικού στρατού το 1921 για να χτυπήσουν τον Κεμάλ από δυο πλευρές.Το φιλόδοξο σχέδιο, που θα είχε θετικά αποτελέσματα, δεν έτυχε αποδοχής από το επιτελείο της Στρατιάς. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

     Άμαχοι Έλληνες σκοτωμένοι....

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στην περιοχή της Μακεδονίας.

Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Τι εννούμε με τον όρο "γενοκτονία" ; 

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. 

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. 

Σήμερα, θρηνούμε τη δολοφονία 353.000 Ελλήνων από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους, στα πλαίσια κεντρικής πολιτικής απόφασης και μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικής.

Το κακό όμως είναι ότι παρόμοια πολιτική συνεχίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1955,στην Ίμβρο και στην Τένεδο το 1964 και στην Κύπρο το 1974!!!από τα ...καρντάσια.

Δυστυχώς στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα. Ξεχνούν πολιτικοί, διπλωμάτες, συγγραφείς, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, και όσοι σφυρίζουν αδιάφορα... προφασιζόμενοι ο καθένας ό,τι βολεύει.

Θυμούνται όμως το λαό, την πατρίδα, το Έθνος στα δύσκολα, παραμένοντας ιστορικά αδιόρθωτοι,ιδεολογικά αμετανόητοι και εγωιστικά αδιάφοροι...

Η Παναγία Σουμελά στον Πόντο - Κλικ

Πόντος:Εδώ είμαστε λίγοι,εκεί είμαστε πολλοί.....Δες το βίντεο - Κλικ

πηγή:youtube-Φάκελοι του Αλέξη Παπαχελά

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ!

 

 

Από παλαιότερη, επίκαιρη ανάρτηση...

Την 1η Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργαζομένων. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου.

Τον Μάη του  1886  τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης.Έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Αφίσα της εποχής με τα αιτήματα των εργαζομένων του Σικάγου

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα:

 "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα, οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

     Η  ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

Το 1893 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Το 1894, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, την Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. 

Το 1936 έχουμε την Πρωτομαγιά των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Εκείνο τον καιρό είχαμε κι εμείς τα γεγονότα των σταφιδαποθηκών στην παραλιακή ζώνη του Αιγίου,όπου δεκάδες εργαζόμενοι -μεταξύ αυτών πολλές γυναίκες-απαίτησαν οχτάωρη εργασία και ασφάλιση από τους σταφιδεμπόρους...υπό την απειλή των όπλων!

Οι σταφιδαποθήκες του Αιγίου όπου στις αρχές του 20ου αιώνα δόθηκαν  αγώνες για τη στήριξη των σταφιδοπαραγωγών, το οχτάωρο και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας.

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή, την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων ανδρών από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής.

Το σκοπευτήριο της Καισαριανής, τόπος εκτέλεσης των Ελλήνων πατριωτών την 1η Μαΐου 1944 από τους Γερμανούς

Έτσι, η Καισαριανή δεν εορτάζει μόνο την Εργατική Πρωτομαγιά όπως όλος ο υπόλοιπος ελεύθερος και δημοκρατικός κόσμος. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.
                                                                          πηγή:el-wikipedia

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

Η πρώτη ημέρα του Μαΐου είναι η γιορτή της ανθοφορίας, η οποία έχει βαθιές ρίζες και γιορτάζεται όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Στην Ελλάδα, η Πρωτομαγιά εορταζόταν στην αρχαία Αθήνα με τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές προχωρούσαν προς τα ιερά, όπου εναπόθεταν άνθη. Η γιορτή των Ανθεστηρίων σύντομα επεκτάθηκε πέραν των Αθηνών αποκτώντας πανελλήνιο χαρακτήρα.

Εντούτοις αυτό που δε λείπει από την Πρωτομαγιά είναι το παραδοσιακό στεφάνι, το οποίο αρκετοί αγοράζουν έτοιμο και κρεμούν στην πόρτα τους, ενώ πολλές οικογένειες πηγαίνουν στην εξοχή προκειμένου να διασκεδάσουν με τα παιδιά τους και να στολίσουν μαζί το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Επίσης στη χώρα μας διοργανώνονται  ανθοκομικές εκθέσεις, τις οποίες μπορούμε να επισκεφθούμε και να θαυμάσουμε τις διάφορες ποικιλίες φυτών και λουλουδιών.

Σε κάθε περίπτωση η γιορτή των λουλουδιών αποτελεί μια άριστη ευκαιρία να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ερχόμενοι πιο κοντά στη φύση και ξεχνώντας έστω και για λίγο τη ρουτίνα της καθημερινότητας.                               

                                                            πηγή:www.interasco.gr

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΙΓΙΟ!

 

 

Παναγία Τρυπητή: Η κυρά του Αιγίου, η Παναγιά του βράχου

Υλικό από παλαιότερες αναρτήσεις αφιερωμένες στη Χάρη Της.

Η Προστάτιδα του Αιγίου εορτάζει και φέτος στο Προσκύνημα του βράχου, εκεί που βρέθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η θαυματουργή της εικόνα.

Το Μάιο του 2019 ο ναός έκλεισε για να γίνουν αναγκαία έργα συντήρησης και αποκατάστασης του οικοδομήματος, έργα απαιτητικά, κοστοβόρα και δύσκολα.

Το έργο ανέλαβε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας με υπεύθυνη την κ. Αννίτα Κουμούση, έχοντας τη στήριξη της εκκλησίας ,της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά κυρίως την αμέριστη συμπαράσταση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

"Ήταν το πιο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει η υπηρεσία μας από το 2006 που είμαι σ΄ αυτήν", αναφέρει σε  συνέντευξή της η κ. Κουμούση.

Η τελευταία συντήρηση έγινε στις εικόνες του τέμπλου και στις φορητές εικόνες το έτος 1994-1995 αφιλοκερδώς από τον Αιγιώτη ζωγράφο Σπυρίδωνα Κρητικό, όπως αναφέρεται στο βιβλίο Ιστορίας του Προσκυνήματος, αλλά δε λύθηκε το μεγάλο πρόβλημα της υγρασίας και της πτώσης βράχων στη στέγη του ναού.

Βίντεο από το ανακαινισμένο Προσκύνημα Ε Δ Ω

Συντηρημένη Τοιχογραφία: Δωρεά του αείμνηστου θείου μου Χριστόφορου Μεσάζου

Σήμερα, το ανακαινισμένο Προσκύνημα δικαιώνει τον κόπο μέσα στο χρόνο, με μια λαμπρή εορτή της Παναγίας μας στη θέση της πάνω από τη θάλασσα, να σκεπάζει με τα φτερά της την πόλη  και χιλιάδες πιστοί να προσκυνούν στη Χάρη Της!

Περισσότερα ιστορικά στοιχεία  Ε Δ Ω

Φωτό: Από τις εργασίες στην Παναγία Τρυπητή. Πηγή www.protionline.gr

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

 

 

Η σημαία του Ανδρέα Λόντου, σημαία της Βοστίτσας το 1821

Η Βοστίτσα στα τέλη του 18ου αιώνα. Χαλκογραφία

«Σβήνουν δυο νύχτες και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.

Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.

Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,

η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου»(Κ.Παλαμάς)

                                Θ. Βρυζάκης. Ο όρκος των αγωνιστών

25η Μαρτίου 1821:'Eνα έθνος κοιτάζει τον κατακτητή του με περιφρόνηση και τον τάφο του με αδιαφορία. Ένα ολόκληρο έθνος επιλέγει μία ώρα ελεύθερης ζωής και όχι πολλά χρόνια σκλαβιάς και φυλακής.

Πρωταγωνιστές στη Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας

Αυτό το όνειρο διατράνωναν σε προκήρυξή τους οι Έλληνες της Πελοποννήσου όταν έγραφαν στον ανθέλληνα Άγγλο πρόξενο της Πάτρας Γκρην: «Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν. Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου».Ήταν η πρώτη γνωστή διακήρυξη της επανάστασης –σώζεται αυθεντική σήμερα- και υπέγραψαν ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο επίσκοπος Κερνίτσης Προκόπιος, ο  Καλαβρυτινός Ανδρέας Ζαΐμης,ο Αιγιώτης προεστός Ανδρέας Λόντος και ο πατρινός Μπενιζέλος Ρούφος ,όλοι τους Φιλικοί.

Ο Αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διηγείται: «Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».

Συνεχίζει:«Εμείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμε την επανάσταση» γράφει ο Κολοκοτρώνης.«Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και τα τρύπια τσαρούχια με τα σκουριασμένα καριοφίλια για να μας εμψυχώνουν. Λίγο είναι αυτό πατριώτες; Κι αν τα δισάκια και τα ταγάρια είναι άδεια, τι πειράζει; Σάμπως πότε ήταν γεμάτα;»

Χαρακτικό:Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας.Παλαιών Πατρών Γερμανός-Παπαφλέσσας

Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας που έγινε εδώ στο Αίγιο, 26-30 Ιανουαρίου 1821, δεν ήταν απλώς μια συγκέντρωση, αλλά αποτέλεσε την πρώτη επίσημη σύσκεψη κληρικών και προεστών του Μοριά υπό τον Παπαφλέσσα ώστε να αποφασίσουν για την Επανάσταση. Ήταν πολιτική απόφαση ελευθερίας. Το πολιτικοστρατιωτικό γεγονός αυτό, παρουσιάζει μεγάλη ιστορική αξία και σημασία. Δικαίως καθιερώθηκε ως ιστορική τοπική εορτή. Εδώ έπεσε και βλάστησε ο σπόρος της επανάστασης και της λευτεριάς.

Η χαμένη μονή του Αγίου Γεωργίου Τέμενης, τεκμηριωμένα τόπος της μεγάλης, ιστορικής απόφασης...

 Μια τουλάχιστον από τις Συνελεύσεις έγινε σύμφωνα με τα νέα τεκμήρια ιστορίας στο μονύδριο του Αγίου Γεωργίου Τεμένης.Αυτή ήταν η χαμένη μονή της Συνέλευσης που αναφέρει ο Παπαρρηγόπουλος στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ότι έγινε «εν τη μονή του Αγίου Γεωργίου περί το Αίγιον». 

 Μελετώντας την τοπική μας ιστορία παρατηρούμε ότι στον τόπο μας έχουν δοθεί επικοί, αιματηροί αγώνες με τον Tούρκο κατακτητή και όχι μόνο.

Ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης που έριξε την πρώτη τουφεκιά στο Μοριά.

Στις 14 Μαρτίου 1821 ο Νικόλαος Χριστοδούλου Σολιώτης με τον Αναγνώστη Κορδή κι άλλους κλέφτες, ρίχνει την πρώτη τουφεκιά στο Μοριά, χτυπώντας τους ταχυδρόμους του Χουρσίτ πασά στο Αγρίδι πάνω από την Ακράτα. 

Ο Αιγιώτης προεστός,στρατηγός Ανδρέας Λόντος

Ο Ανδρέας Λόντος, που έχει εξοπλίσει ένοπλο σώμα 400 ανδρών, απελευθερώνει το Αίγιο στις 21 Μαρτίου 1821, υψώνοντας την κόκκινη σημαία με το μαύρο σταυρό και ξεκινά για την πολιορκία της Πάτρας.

Κυλιόμενο slide αφιερωμένο στην Τοπική Ιστορία. Κτίριο Παναγιωτόπουλου, 23/3/2021.

Μελετόπουλος, Ιωάννου ή Ορεινός, Ροδόπουλος, Σολιώτης, Φεϋζόπουλος, Παπασταθόπουλος, Γεωργομοραϊτης και άλλοι οπλαρχηγοί έχουν ετοιμοπόλεμες τις ομάδες τους.

Τον Απρίλιο του ‘21 ο Μουσταφάμπεης φτάνει και καταστρέφει το Αίγιο προσπαθώντας να ενισχύσει την Τριπολιτσά. Στο Μαυρίκι ο Ανδρέας Ζαΐμης, που παραλίγο να συλληφθεί αιχμάλωτος από τους Τούρκους, του κλείνει το δρόμο για τη Φτέρη και τα Καλάβρυτα…Λόντος και Παπασταθόπουλος ενισχύουν τη φρουρά του Μεσολογγίου το φθινόπωρο του 1822 και αποκρούουν τη στρατιά του Ομέρ Βρυώνη…

Τα Μαύρα Λιθάρια πριν από την Ακράτα, όπου εγκλωβίστηκαν οι Τούρκοι το χειμώνα του 1822-1823

Το Γενάρη του 1823 ο Ντελή Αχμέτ, στρατηγός του Δράμαλη εγκλωβίζεται στα Μαύρα Λιθάρια από το Λόντο ,το Μελετόπουλο, το Ζαΐμη, το Χαραλάμπη, το Σολιώτη και άλλους οπλαρχηγούς. Σώζεται μαζί με 1800 άνδρες του ως εκ θαύματος από τα πλοία του Γιουσούφ πασά της Πάτρας, αφήνοντας πάνω από 2000 νεκρούς στην πεδιάδα του Κράθη ποταμού…

Οι εμφύλιες διαμάχες του 1824 κλονίζουν την επανάσταση και η διαίρεση των Αιγιαλέων σε δυο παρατάξεις, Μελετόπουλοι εναντίον Λόντων και αντίστροφα έχουν περιγραφεί  μελανά από τον Αιγιώτη ιστορικό Τάκη Σταματόπουλο. Παρά τη διαίρεση Λόντων και Μελετόπουλων, ο αγώνας συνεχίζεται…

Η εικόνα της Παναγίας με τις σπαθιές του Ιμπραήμ στο ναό του Αγίου Γεωργίου Σόλου σήμερα!

Στις 5 Μαΐου 1826 ο Ιμπραήμ προσπαθεί να αιχμαλωτίσει πολλά γυναικόπαιδα στο Καστράκι Νωνάκριδας πάνω από το Σόλο. Ο Νικόλαος Χριστοδούλου ή Σολιώτης και ο Γκολφίνος Πετμεζάς με μεγάλο αγώνα διασώζουν χιλιάδες Έλληνες, παρά τις τεράστιες απώλειες. Περίπου 400 νεκροί,1000 αιχμαλωτίζονται από τους Τουρκοαιγύπτιους, ενώ 200 γυναίκες και παιδιά πέφτουν στις χαράδρες του Χελμού για να μην ατιμαστούν, επαναλαμβάνοντας το Ζάλογγο. Η Τριανταφυλλιά Τσιρώνη γυναίκα αγωνίστρια, επιζήσασα της μάχης, έφερε σε όλη τη ζωή της εμφανή τραύματα στο κεφάλι και στα χέρια από τα μαχαίρια των Τούρκων. Σήμερα, φαίνονται ακόμα οι σπαθιές από το θυμό του θρασύτατου Αιγύπτιου στην εικόνα της Παναγίας στην εκκλησία του Σόλου…

Το Μέγα Σπήλαιο και στην κορυφή ο Μεγάλος Πύργος, ένα από τα τρία σημεία της μάχης του 1827, που ανακαινίστηκε πρόσφατα. Στους τοίχους του υπάρχουν τρύπες από τις βολίδες των στρατιωτών του Ιμπραήμ...

Στα μέσα Μαΐου 1826 ο νέος Αττίλας Ιμπραήμ πασάς, που βρίσκεται στα Καλάβρυτα, στέλνει στρατιωτικό απόσπασμα για να καταλάβει το Μέγα Σπήλαιο. Ο Νικόλαος Πετμεζάς μαζί με 150 αγωνιστές αποκρούουν την επίθεση με επιτυχία.

Το 1827, τη δυσκολότερη χρονιά της επανάστασης, ο Ιμπραήμ βρίσκεται πάλι στην περιοχή έχοντας μαζί του τον προδότη Νενέκο. Ο ίδιος κατοπτεύει το χώρο του Μεγάλου Σπηλαίου και στέλνει γράμμα παράδοσης στον ηγούμενο Δαμασκηνό. Μετά την περήφανη άρνηση του ηγούμενου, διατάζει γενική επίθεση. Νικήθηκε αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω από 600 νεκρούς Αιγύπτιους, Γάλλους μισθοφόρους, Τούρκους, Τουρκοπροσκυνημένους και έφυγε ταπεινωμένος…Οι Έλληνες έχασαν μόνο τρεις άνδρες!

ΕΔΩ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΝΙΚΗΤΟΣ.

Η χειρόγραφη επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που γράφτηκε στα Χαλκιάνικα Ακράτας το 1827.Βρέθηκε από τον καθηγητή κ. Αθανάσιο Φωτόπουλο και δημοσιεύτηκε στις Επιλογές της εφημερίδας Πελοπόννησος, στις 21/3/2021.

Ο Κολοκοτρώνης έρχεται στην Αιγιάλεια τον Ιούνιο του 1827 και με τη φράση «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» προσπαθεί να αποτρέψει την υποταγή, εμψυχώνοντας τους Αιγιαλείς να αντισταθούν…

Η μονή του Αγίου Ιωάννη στο Βερίνο όπου έγινε η φονική μάχη, στις 17 Ιουλίου 1827.Το σημείο που είχε οχυρωθεί ο Γεωργομοραΐτης και ο τύμβος των πεσόντων.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους ο Ντελή Αχμέτ πολιορκεί το μοναστήρι του Βερίνου, που ήταν νοσοκομείο, με τη βοήθεια των τουρκοπροσκυνημένων Νενέκου και Γκολφίνου. Μετά από σκληρή, άνιση μάχη ο καπετάνιος της Κουνινάς Γεώργιος Ανδρεακόπουλος (Γεωργομοραΐτης) αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του για να σωθεί. Όταν του τελείωσαν τα βόλια, επιτέθηκε στους Τούρκους με το σπαθί και έπεσε ηρωικά μαζί με 75 παλικάρια του που τον ακολούθησαν.

Οι Τούρκοι μέτρησαν πάνω από 350 νεκρούς και την άλλη μέρα έλυσαν την πολιορκία. Έσωσε  Ι.Μ. Ταξιαρχών, Αράχωβα, Μυρόβρυση, Παρασκευή και τον τόπο του, την Κουνινά. Στην Κουνινά, το πιο αιματοβαμμένο χωριό της Βοστίτσας, δεν υπήρχε σπίτι να μη θρηνεί νεκρό…Ο Γεωργομοραΐτης, αρματολός του Μοριά, ήταν 64 ετών. Το τραγικό της μοίρας ήταν ότι, την επόμενη ημέρα, η γυναίκα του έφερε στον κόσμο το γιο τους που πήρε το όνομά του!

Η Ιερά Μονή Ταξιαρχών Αιγιαλείας

 Ο Ντελή Αχμέτ προσπάθησε να φτάσει στη μονή Ταξιαρχών (εφοδιαστικό κέντρο του αγώνα με 50 καλόγερους πολεμιστές) και στην Κουνινά, αλλά στο Πετροβούνι ο Λεχουρίτης και ο Αργύρης Παπασταθόπουλος του έφραξαν το δρόμο τρέποντάς τον σε φυγή...

Ο Αιγιώτης στρατηγός και πολιτικός Δημήτριος Μελετόπουλος

Τον επόμενο μήνα, στις 27 Αυγούστου 1827 ο Δημήτριος Μελετόπουλος, ο Ροδόπουλος από τη Μυρόβρυση και ο Χιλίαρχος Κωνσταντίνος  Ορεινός από την Παρασκευή, κάτω από την άξια ηγεσία του Πλαπούτα σε έναν επικό, διήμερο αγώνα, δίνουν ένα ακόμα μάθημα στον Ιμπραήμ,στο Ντελή Αχμέτ και στο Νενέκο στο ύψωμα του Καυκαριά, μεταξύ Φτέρης και Λαπαναγών, τρέποντας σε άτακτη φυγή τον τακτικό στρατό του Αιγύπτιου που ήθελε να περάσει στην Αιγιάλεια.Όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε ότι πριν τη μάχη ο Νενέκος είχε σώσει τον Ιμπραήμ, διέταξε να φέρουν το κεφάλι του τουρκοπροσκυνημένου, κάτι που έγινε πράξη!

Το 1828 ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έρχεται στη Βοστίτσα και γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό από οπλαρχηγούς και κατοίκους.Η λευτεριά που ποτίστηκε με αίμα ήρθε!

Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας

Οι Αιγιαλείς έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες. Τριπολιτσά Δερβενάκια, Πάτρα, Λάλα, Πύργο, Μεσολόγγι, Άμπλιανη, Ακράτα, Βερίνο, Καυκαριά κ.α. Συνέβαλαν με τον αγώνα και την προσφορά τους στη δημιουργία του πρώτου, ελεύθερου, ελληνικού κράτους...

Ιστορικός Χάρτης της Αιγιαλείας, πηγή: ΓΑΚ Αιγίου

Ιστορία για όλους 

                           Αιγιώτες αναβιωτές του 1821 στην ομώνυμη ταινία

Ήρθε η στιγμή-Βίντεο απόσπασμα από την ιστορική ταινία τοπικής ιστορίας "Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας ως απαρχή του '21" δημιουργία του Αιγιώτη Βασίλη Γεωργαντά και μουσική υπόκρουση του συμπολίτη Γιάννη Κριβέρη. Προλογίζει ο πιο καταξιωμένος σκηνοθέτης του σύγχρονου ιστορικού ελληνικού κινηματογράφου Βασίλης Τσικάρας.

Το συνολικό έργο διατίθεται και σε διπλό dvd διάρκειας 260 λεπτών στα κεντρικά βιβλιοπωλεία του Αιγίου , στις ιστορικές μονές μας , στο αρχοντικό Παναγιωτόπουλου και στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο. Ήδη προβάλλονται επεισόδια του ντοκιμαντέρ σε πολλούς επαρχιακούς τηλεοπτικούς σταθμούς.

Βίντεο-Τραγούδι "Ήρθε η στιγμή" Ε Δ Ω

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΕΜΕΝΗΣ.Η ΧΑΜΕΝΗ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΥΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ. Κλικ Ε Δ Ω 

ΒΕΡΙΝΟ 17-7-1827:ΤΟ "ΜΑΝΙΑΚΙ" ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ.Κλικ Ε Δ Ω

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: ΒΟΣΤΙΤΣΑ "ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (1458-1830)"Κλικ Ε Δ Ω

Πηγές: 
H Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας-Επετειακή έκδοση Δήμου Αιγιαλείας

Αρθρογραφία στο τοπικό τύπο, Μπεντεβή Βάνα,

Παναγόπουλος Γεώργιος,τέως δήμαρχος,"Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας"

Σταυρόπουλος Αρίστος,"Ιστορία της πόλεως του Αιγίου"
Μεταξάς-Μεσσηνέζης Νύσης, Το Αίγιο στον Αγώνα

 Θεόδωρου Γ. Παπαγεωργίου, ιερέως, Η Ιστορία της Κουνινάς 

 Γεωργίου Θ. Παπαγεωργίου, Παληά Βοστίτσα, Αθήνα 1980 

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Εκδοτική Αθηνών

Βάνα Μπεντεβή & Χρύσα Δημητρίου"Ο Αη Γιώργης της Τέμενης-Το Μονύδριο της Συνέλευσης"

Επιλογές-Περιοδικό, Εκδ. Εφημ. "Πελοπόννησος",21/3/2021
Κολιόπουλος Ιωάννης, αξιωματικός ε.α. Έρευνα για τη μονή Αγίου Γεωργίου πέριξ του Αιγίου
 Μεσάζος Κωνσταντίνος, "Οι μεγάλες μάχες στην Αιγιάλεια 1821-1827-Παρουσίαση

΄Ηρθε η στιγμή - Nτοκιμαντέρ 1821 - Βοστίτσα,Βασίλη Γεωργαντά

proti on line,Ηλεκτρονική Εφημερίδα Αιγίου

el wikipedia Ψηφιακή Εγκυκλοπαίδεια

https://vostitsa1821.gr/portfolio/vostitsa-1821/

http://www.lavaron.gr/articles/mistiki-sinelefsi-vostitsas
http://www.kalavrytanews.com/2017/01/26-29-1821.html

https://www.facebook.com/%CE%9C%CF%85%CF%83%-315352012203186/