Στο λιμάνι του Αιγίου και λίγο πιο πέρα από το εργοστάσιο της ξακουστής Χαρτοποιίας και σε μια περιοχή όπου άλλοτε ήταν η έδρα της ακμάζουσας σταφιδοβιομηχανίας της Βοστίτσας, σκαρφαλωμένη σ’ ένα βράχο, βρίσκεται η Εκκλησία της Παναγίας Τρυπητής, που εορτάζει της Ζωοδόχου Πηγής.
Η Παναγία Τρυπητή είναι ένας περικαλλής, μεγαλοπρεπής και επιβλητικός Ναός, που φαντάζει από μακριά σαν μια μεγάλη ζωγραφιά κολλημένη στο βράχο. Είναι κτισμένος σε απόκρημνο βράχο ύψους 30μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα σε Σπήλαιο (τρύπα) εξ ου και το όνομα "Τρυπητή".
Όποιος επισκέπτεται για πρώτη φορά το προσκύνημα εντυπωσιάζεται από την ομορφιά του τοπίου: κυπαρίσσια και πεύκα δίνουν μία ξεχωριστή και υποβλητική μεγαλοπρέπεια. Μία μαρμάρινη σκάλα με 150 σκαλοπάτια ενώνει το Ιερό Προσκύνημα με το δημόσιο δρόμο. Υπάρχει όμως και μία δεύτερη οδός από τον κυπαρισσώνα, η οποία με τη σειρά της δίνει δύο εισόδους στο ύψος της τοποθεσίας που ονομάζεται "του Μοίραλη το πήδημα"
Η μία είσοδος είναι από την οδό Ζωοδόχου Πηγής, ακριβώς απέναντι από το φάρο του λιμανιού, ενώ η άλλη συνδέει το Προσκύνημα με την πάνω πόλη και τη συνοικία Γαλαξιδιώτικα (ή συνοικία του Αγίου Ανδρέα) λίγο κάτω από την πλατεία των Υψηλών Αλωνίων.
Αρχιτεκτονικά ο ναός χωρίζεται σε δύο τμήματα. Το ένα μέρος είναι λαξευμένο στο βράχο και το άλλο είναι προσθήκη στο πρώτο. Μόλις ο επισκέπτης, πλησιάσει τα κράσπεδα του Ναού, παρατηρεί εντός του βράχου ένα μικρό σπήλαιο μήκους 3 μέτρων, πλάτους 2 μέτρων και ύψους πάλι 2 μέτρων. Το άνοιγμα είναι κτισμένο με πέτρες και έχει μία μικρή πόρτα και παράθυρο. Κατά την παράδοση εκεί ήταν το Ασκητήριο του Καπετάνιου - Ναυαγού που βρήκε την εικόνα.
Αν όμως ο θαυμασμός του προσκυνητή είναι μεγάλος από την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, πολύ περισσότερο εντυπωσιάζεται και μένει έκθαμβος, όταν εισέρχεται στον Ιερό Ναό.
Στη μαρμαρένια μετώπη του Ναού είναι χαραγμένο το παράγγελμα : "ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ", για να υπενθυμίζει στους προσκυνητές την ιερότητα του χώρου.
Στον πρόναο υπάρχει το Αγίασμα, μια καλλιτεχνική μαρμάρινη κρήνη με σταυροειδές σχήμα.
Από το στόμα τριών λαξευμένων Αγγέλων τρέχει συνέχεια το αγίασμα που χύνεται σε μαρμάρινη λεκάνη. Στην Κρήνη είναι χαραγμένη η γνωστή καρκινική επιγραφή (διαβάζεται και αντίστροφα) "ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ" δηλαδή καθάρισε πρώτα τα ανομήματά σου ειλικρινά με μετάνοια, και όχι επιφανειακά το πρόσωπό σου.
Στην συνέχεια ο προσκυνητής ανέρχεται στον κυρίως Ναό. Δεξιά στο σπήλαιο υπάρχει η εικόνα της Παναγίας, με το αριστερό της χέρι κρατεί το παιδίον Ιησού, το οποίο με το δεξί ευλογεί και στο αριστερό κρατά ειλητάριο.
Στην συνέχεια ο προσκυνητής ανέρχεται στον κυρίως Ναό. Δεξιά στο σπήλαιο υπάρχει η εικόνα της Παναγίας, με το αριστερό της χέρι κρατεί το παιδίον Ιησού, το οποίο με το δεξί ευλογεί και στο αριστερό κρατά ειλητάριο.
Η Α Ν Α Κ Α Λ Υ Ψ Η Τ Η Σ Ε Ι Κ Ο Ν Α Σ
Σύμφωνα με την παράδοση, στα μέσα του ΙΣΤ’ αιώνα δηλαδή περί το 1550, κάποιος ναυαγός του Κορινθιακού Κόλπου, διακρίνει μέσα στη νύκτα ένα φως παρηγοριάς, σημάδι πως βρίσκεται κοντά σε στεριά. Γεμίζει θάρρος και ελπίδα. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φθάσει εκεί που λαμπυρίζει το φως. Το πλησιάζει και διαπιστώνει με πολλή έκπληξη, πως βρίσκεται μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, όπου φεγγοβολάει oλόκληρη και φωτίζει ολόγυρα.
Είναι η Χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας κρυμμένη μέσα στο βραχώδες τούτο σπήλαιο, άγνωστο από πότε. Έτσι ανακαλύφθηκε η εικόνα της "Παναγίας της Τρυπητής". Την άλλη μέρα ειδοποίησε τις Αρχές της πόλης του Αιγίου. Κλήρος , λαός, άρχοντες ήλθαν, προσκύνησαν κάνοντας και Δοξολογία. Ο Ευρετής της εικόνας έγινε ο πρώτος ασκητής και υπηρέτης της Παναγίας.
Τ Ο Χ Τ Ι Σ Ι Μ Ο Τ Ο Υ Ν Α Ο Υ
Αρχικά ο ναός αποφασίστηκε να οικοδομηθεί ανατολικότερα του μέρους που βρέθηκε η Ιερή Εικόνα, επειδή το μέρος ήταν βράχος. Το βράδυ της πρώτης ημέρας που άρχισαν οι εργασίες οικοδομής, στο βράχο που είχε βρεθεί η Εικόνα - σύμφωνα με την παράδοση πάντα - έγινε μία έκρηξη και ο χώρος έγινε κατάλληλος για ένα μικρό ναό. Έτσι οι κάτοικοι θεώρησαν ότι η Παναγία "έφτιαξε το σπίτι της" και ο Ναός κτίστηκε μεγαλόπρεπα στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Ο Γάλλος περιηγητης Πουκεβίλ που επισκέφθηκε το Αίγιο το 1815 στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» (Voyage dans la Grece, τόμος Δ΄, 1820-27) γράφει για την Τρυπητή Αιγίου:
<<Στο βράχο οι μοναχοί έχουν κτίσει ένα μοναστήρι, που φαίνεται σαν φωλιά χελιδονιών>>.
Ο Ναός πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Η μνημειακή, αναγεννησιακού τύπου, εξωτερική μαρμάρινη σκάλα, η οποία ενώνει τον παραλιακό δρόμο με τον Ναό, κατασκευάστηκε το έτος 1870 με σχέδιο του μηχανικού Άγγελου Κορυζή.
Η θαυματουργή εικόνα έγινε η αιτία επισκέψεως χιλιάδων προσκυνητών κάθε χρόνο και με το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαϊου 1933 η εορτή της Παναγίας της Τρυπητής καθιερώθηκε ως επίσημη Θρησκευτική Εορτή του Αιγίου. Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας με κάθε επισημότητα.
Είναι πολύ συγκινητικό, - την Παρασκευή της Διακαινησίμου, - να βλέπεις χιλιάδες Χριστιανούς από όλη την Ελλάδα - κάθε ηλικίας - να ανεβαίνουν τη μεγάλη σκάλα (150 σκαλοπάτια), αρκετοί γονατιστοί, προκειμένου να εκπληρώσουν το "Τάμα" τους στην Παναγία.
Θ Α Υ Μ Α Τ Α
Πόσες ευεργεσίες δεν οφείλουν οι χριστιανοί στην Παναγία Τρυπητή! Πόσα θαύματα, αφανή και φανερά, δεν τελούνται δια της μεσιτείας Της! Πόσες φορές δεν σώθηκαν χριστιανοί από φοβερή ασθένεια, από κινδύνους και καταστροφές, όταν με πίστη ζήτησαν την προστασία και την βοήθειά Της! Παραλείποντες τις ιάσεις διαφόρων ασθενειών, τις θεραπείες κωφαλάλων, τυφλών, παραλύτων, δαιμονιζομένων κ.α. Πολλά μας τα διέσωσε η καταγραφή που έγινε από τον π. Νικόλαο Ντρέκη.
Η σωτηρία του Αιγίου στους βομβαρδισμούς του 1940-41!
Κατά τον Νοέμβριο του 1940 και τον Απρίλιο του 1941 ιταλικά και γερμανικά αεροπλάνα με αληθινή μανία βομβάρδισαν το Αίγιο. Καμία όμως από τις εχθρικές οβίδες δεν βρήκε το στόχο της. Όλες έπεφταν στη θάλασσα! Και για να μη υπάρχει αμφιβολία, ότι το αόρατο χέρι της Παναγίας μας τις έσπρωχνε κατά κει, μία από τις οβίδες εκείνες έπεσε και σφηνώθηκε μέσα στην καμινάδα του εργοστασίου της Χαρτοποιίας Αιγίου, που βρίσκεται στην παραλία, την ώρα που το εργοστάσιο ήταν σε λειτουργία! Η βόμβα σφηνώθηκε μέσα στην καυτή καμινάδα και όμως δεν εξερράγη! Δέχθηκε αρκετές ακόμη βόμβες, έμεινε όμως άθικτο! Κόσμος πολύς εργαζόταν εκεί. Τα θύματα θα ήσαν πολλά. Γι’ αυτό και αποτέλεσε στόχο του εχθρού. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την θεομητορική επέμβαση και σωτηρία του η Διοίκηση του Εργοστασίου ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια προς τον Ιερό Προσκύνημα.
Αργότερα, μετά την απελευθέρωση της Πατρίδος οι Ιταλοί αεροπόροι που είχαν πάρει μέρος στον βομβαρδισμό του Αιγίου, ομολόγησαν ότι κατά την έφοδό τους δεν μπορούσαν να στοχεύσουν επιτυχώς, επειδή ένα νέφος πυκνό εκάλυπτε ολόκληρη την πόλη! Η σκέπη της Παναγίας μας ήταν κι εδώ!
Και άλλες ακόμη φορές κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής κινδύνευσε με αφανισμό το Αίγιο. Εσώθη όμως και πάλι με την Χάρη της Παναγίας. Μετά το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και την καταστροφή των ιστορικών μας Μοναστηριών, οι κάτοικοι του Αιγίου έντρομοι ανέμεναν να έχουν την ίδια τύχη με τους Καλαβρυτινούς. Όμως με την παρέμβαση του τότε Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Θεοκλήτου, κάμφθηκε η οργή του Γερμανού Διοικητή Τένερ και επιτέλους εξεδόθη διαταγή περί μη καταστροφής της πόλεως. Κάτοικοι του Αιγίου, οι οποίοι έρχονταν σε επαφή με τον θηριώδη εκείνο Διοικητή των ΕΣ-ΕΣ, διέσωσαν την ομολογία του.
Πολλές φορές είχε αποφασίσει να καταστρέψει το Αίγιο, αλλά μια μαυροφορεμένη γυναίκα εμφανιζόταν και τον εμπόδιζε. Κάποτε μάλιστα στον απείλησε, ότι εάν τολμήσει να θίξει την πόλη Της «θα τον μαρμαρώσει»!
πηγές: www.aigiorama.gr
mkka.blogspot.com
mkka.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου