15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1995:Ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ ΧΤΥΠΑ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ

Η οδός Δεσποτοπούλων από ψηλά 1995

Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου, τα ξημερώματα της 15ης Ιουνίου 1995, στην πόλη του Αιγίου και στην ευρύτερη περιοχή της Αιγιαλείας, μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με εστιακό βάθος μόλις 10 χιλιόμετρα. Το ρήγμα που βρίσκεται κοντά στο χείμαρρο  Μεγανίτη ενεργοποιήθηκε τότε, ενώ είχε δώσει το 17ο και 18ο αιώνα μεγάλους, καταστροφικούς σεισμούς!

Ο επιφανειακός σεισμός στοίχισε τη ζωή 26 ανθρώπων, ενώ δεκάδες τραυματίες διακομίστηκαν στο Νοσοκομείο του Αιγίου.

Εκατοντάδες σπίτια κρίθηκαν ακατάλληλα και κατεδαφιστέα(3000), πολλά επισκευάσιμα, κάποια με μικρές ζημιές (2800) και άλλα έμειναν ανέπαφα.Tο παλιό λιμάνι και ο Φάρος έπαθαν ανεπανόρθωτες ζημιές ορατές και σήμερα...

Η πολυκατοικία "Παντελόπουλου" της οδού Δεσποτοπούλων και το ξενοδοχείο ''Ποσειδών"στα Βαλιμίτικα  που κατέρρευσαν, έκοψαν το νήμα της ζωής 16 συμπολιτών μας και 10 Γάλλων τουριστών...

Η ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ 4ο Δ.Σ.ΑΙΓΙΟΥ

ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ "ΠΟΣΕΙΔΩΝ " ΣΤΑ ΒΑΛΙΜΙΤΙΚΑ

ΟΔΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 16/6/1995

ΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ

Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ "ΕΙΣΟΔΙΩΝ"ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΒΑΡΙΑ ...

ΠΑΡΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΕΪΚΩΝ  - Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΣΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΩΝ...

Η Μηχανή του Χρόνου: Η Ιστορία του μικρού Ανδρέα Μπόγδανου που βγήκε από τα χαλάσματα 44 ώρες μετά! Κ Λ Ι Κ   Ε Δ Ω 

Το μνημείο στο χώρο της μοιραίας πολυκατοικίας

πηγή:www.thebest.gr

19 ΜΑΪΟΥ 1919:Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

 

Πηγή φωτο:https://www.eea.gr/epikairotita

 Από παλαιότερη επετειακή ανάρτηση...

Ένα τμήμα του ελληνισμού ζούσε στα παράλια του Εύξεινου Πόντου στη Μικρά Ασία από την αρχαιότητα. Συνέχισε να ακμάζει κατά τη διάρκεια  των βυζαντινών χρόνων, παραμένοντας  ελληνικό και μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 μ.Χ. Mε κέντρο την Τραπεζούντα συνέχισε την ελληνική παράδοση.Το 1461 όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.

Όμως οι ελληνικοί πληθυσμοί ,αν και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο εθνικό κορμό, γεωγραφικά, ξεπέρασαν πολλές αντιξοότητες και γρήγορα κυριάρχησαν οικονομικά  στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ:https://cognoscoteam.gr/archives/5441

Με την άνοδο των Νεότουρκων στην εξουσία τα πάντα άλλαξαν.Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού») και αρχίζουν την εξόντωσή του.

 
ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων,στις ορδές των τσετών του Τοπάλ Οσμάν, στις δολοφονίες, στις εξορίες και στις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν,σημειώνοντας αρχικά μεγάλες νίκες κατά των Τούρκων.

 
ΠΟΝΤΙΟΙ  ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του.Οι Πόντιοι ζήτησαν τη βοήθεια του ελληνικού στρατού το 1921 για να χτυπήσουν τον Κεμάλ από δυο πλευρές.Το φιλόδοξο σχέδιο, που θα είχε θετικά αποτελέσματα, δεν έτυχε αποδοχής από το επιτελείο της Στρατιάς. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

     Άμαχοι Έλληνες σκοτωμένοι....

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στην περιοχή της Μακεδονίας.

Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Τι εννούμε με τον όρο "γενοκτονία" ; 

Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. 

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. 

Σήμερα, θρηνούμε τη δολοφονία 353.000 Ελλήνων από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους, στα πλαίσια κεντρικής πολιτικής απόφασης και μεθοδικά σχεδιασμένης στρατηγικής.

Το κακό όμως είναι ότι παρόμοια πολιτική συνεχίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1955,στην Ίμβρο και στην Τένεδο το 1964 και στην Κύπρο το 1974!!!από τα ...καρντάσια.

Δυστυχώς στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα. Ξεχνούν πολιτικοί, διπλωμάτες, συγγραφείς, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, και όσοι σφυρίζουν αδιάφορα... προφασιζόμενοι ο καθένας ό,τι βολεύει.

Θυμούνται όμως το λαό, την πατρίδα, το Έθνος στα δύσκολα, παραμένοντας ιστορικά αδιόρθωτοι,ιδεολογικά αμετανόητοι και εγωιστικά αδιάφοροι...

Η Παναγία Σουμελά στον Πόντο - Κλικ

Πόντος:Εδώ είμαστε λίγοι,εκεί είμαστε πολλοί.....Δες το βίντεο - Κλικ

πηγή:youtube-Φάκελοι του Αλέξη Παπαχελά

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ!

 

 

Από παλαιότερη, επίκαιρη ανάρτηση...

Την 1η Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργαζομένων. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου.

Τον Μάη του  1886  τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης.Έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Αφίσα της εποχής με τα αιτήματα των εργαζομένων του Σικάγου

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα:

 "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα, οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

     Η  ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

Το 1893 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Το 1894, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, την Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. 

Το 1936 έχουμε την Πρωτομαγιά των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Εκείνο τον καιρό είχαμε κι εμείς τα γεγονότα των σταφιδαποθηκών στην παραλιακή ζώνη του Αιγίου,όπου δεκάδες εργαζόμενοι -μεταξύ αυτών πολλές γυναίκες-απαίτησαν οχτάωρη εργασία και ασφάλιση από τους σταφιδεμπόρους...υπό την απειλή των όπλων!

Οι σταφιδαποθήκες του Αιγίου όπου στις αρχές του 20ου αιώνα δόθηκαν  αγώνες για τη στήριξη των σταφιδοπαραγωγών, το οχτάωρο και την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας.

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή, την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων ανδρών από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής.

Το σκοπευτήριο της Καισαριανής, τόπος εκτέλεσης των Ελλήνων πατριωτών την 1η Μαΐου 1944 από τους Γερμανούς

Έτσι, η Καισαριανή δεν εορτάζει μόνο την Εργατική Πρωτομαγιά όπως όλος ο υπόλοιπος ελεύθερος και δημοκρατικός κόσμος. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.
                                                                          πηγή:el-wikipedia

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

Η πρώτη ημέρα του Μαΐου είναι η γιορτή της ανθοφορίας, η οποία έχει βαθιές ρίζες και γιορτάζεται όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Στην Ελλάδα, η Πρωτομαγιά εορταζόταν στην αρχαία Αθήνα με τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές προχωρούσαν προς τα ιερά, όπου εναπόθεταν άνθη. Η γιορτή των Ανθεστηρίων σύντομα επεκτάθηκε πέραν των Αθηνών αποκτώντας πανελλήνιο χαρακτήρα.

Εντούτοις αυτό που δε λείπει από την Πρωτομαγιά είναι το παραδοσιακό στεφάνι, το οποίο αρκετοί αγοράζουν έτοιμο και κρεμούν στην πόρτα τους, ενώ πολλές οικογένειες πηγαίνουν στην εξοχή προκειμένου να διασκεδάσουν με τα παιδιά τους και να στολίσουν μαζί το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Επίσης στη χώρα μας διοργανώνονται  ανθοκομικές εκθέσεις, τις οποίες μπορούμε να επισκεφθούμε και να θαυμάσουμε τις διάφορες ποικιλίες φυτών και λουλουδιών.

Σε κάθε περίπτωση η γιορτή των λουλουδιών αποτελεί μια άριστη ευκαιρία να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ερχόμενοι πιο κοντά στη φύση και ξεχνώντας έστω και για λίγο τη ρουτίνα της καθημερινότητας.                               

                                                            πηγή:www.interasco.gr

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΙΓΙΟ!

 

 

Παναγία Τρυπητή: Η κυρά του Αιγίου, η Παναγιά του βράχου

Υλικό από παλαιότερες αναρτήσεις αφιερωμένες στη Χάρη Της.

Η Προστάτιδα του Αιγίου εορτάζει και φέτος στο Προσκύνημα του βράχου, εκεί που βρέθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η θαυματουργή της εικόνα.

Το Μάιο του 2019 ο ναός έκλεισε για να γίνουν αναγκαία έργα συντήρησης και αποκατάστασης του οικοδομήματος, έργα απαιτητικά, κοστοβόρα και δύσκολα.

Το έργο ανέλαβε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας με υπεύθυνη την κ. Αννίτα Κουμούση, έχοντας τη στήριξη της εκκλησίας ,της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά κυρίως την αμέριστη συμπαράσταση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

"Ήταν το πιο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει η υπηρεσία μας από το 2006 που είμαι σ΄ αυτήν", αναφέρει σε  συνέντευξή της η κ. Κουμούση.

Η τελευταία συντήρηση έγινε στις εικόνες του τέμπλου και στις φορητές εικόνες το έτος 1994-1995 αφιλοκερδώς από τον Αιγιώτη ζωγράφο Σπυρίδωνα Κρητικό, όπως αναφέρεται στο βιβλίο Ιστορίας του Προσκυνήματος, αλλά δε λύθηκε το μεγάλο πρόβλημα της υγρασίας και της πτώσης βράχων στη στέγη του ναού.

Βίντεο από το ανακαινισμένο Προσκύνημα Ε Δ Ω

Συντηρημένη Τοιχογραφία: Δωρεά του αείμνηστου θείου μου Χριστόφορου Μεσάζου

Σήμερα, το ανακαινισμένο Προσκύνημα δικαιώνει τον κόπο μέσα στο χρόνο, με μια λαμπρή εορτή της Παναγίας μας στη θέση της πάνω από τη θάλασσα, να σκεπάζει με τα φτερά της την πόλη  και χιλιάδες πιστοί να προσκυνούν στη Χάρη Της!

Περισσότερα ιστορικά στοιχεία  Ε Δ Ω

Φωτό: Από τις εργασίες στην Παναγία Τρυπητή. Πηγή www.protionline.gr

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ-ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Πληροφορίες και στοιχεία από παλαιότερη ανάρτηση...

"Τιμά ο ο εκπαιδευτικός κόσμος, στις 30 Ιανουαρίου κάθε χρόνο, τους Τρεις Ιεράρχες: το Βασίλειο το Μέγα, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο και μας καλεί να "σκιρτίσωμεν αγγαλόμενοι εν τη πανδήμω πανηγύρει των διδασκάλων ημών"

Όλοι γνωρίζουμε πως οι Τρεις Ιεράρχες έζησαν σε μια εποχή με δύσκολα προβλήματα: εκκλησιαστικά ,κοινωνικά , οικονομικά, εκπαιδευτικά.

Η εκκλησία, μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων που έθεσε τέρμα στους διωγμούς, είχε να αντιπαλέψει με κακοδοξίες που απειλούσαν να νοθεύσουν το ορθόδοξο δόγμα της.Οι Τρεις Ιεράρχες πρωταγωνιστές σ΄αυτόν τον αγώνα, με τη ζωή και το έργο τους ,ξεκαθάρισαν τις χριστιανικές αλήθεις από τις πλάνες,οργάνωσαν τη ζωή της εκκλησίας και έκαναν το χριστιανισμό πράξη.

Υπήρξαν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που δε διακρίθηκαν μόνο σ' έναν τομέα αλλά παντού! Όλοι τους χαρακτηρίζονταν για τη θεολογική  τους κατάρτιση,την επιστημονική τους συγκρότηση ,τη ριζοσπαστική κοινωνική τους παρουσία, την ευρύτητα του πνεύματος και την κριτική τους στάση απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία.

Η φιλομάθεια,η δίψα για μόρφωση και η επίδοση στις σπουδές  ήταν γνωρίσματά τους από τον καιρό που ήταν φοιτητές. Σφυρηλάτησαν το μορφωτικό ιδεώδες και αγωνίστηκαν για τη διάδοση κοινωνικών αρετών: αδελφότητας, ισοτιμίας και δικαιοσύνης.

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. 

Κι επειδή είναι και προστάτες των γραμμάτων, καθιερώθηκε αυτή η γιορτή να είναι και γιορτή των γραμμάτων και της ελληνοχριστιανικής παιδείας. Η καθιέρωση αυτή έγινε μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και, από το 1842 η γιορτή, καθιερώθηκε ως εκπαιδευτική από τη σύγκλητο του Πανεπιστήμιου Αθηνών. 

Η γιορτή αυτή επεκτάθηκε στα γυμνάσια και στα δημοτικά σχολεία που την ημέρα αυτή οργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις και τελετές στη μνήμη των Αγίων.

Διαβάστε αναλυτικά για τον καθένα:

• Μέγας Βασίλειος - ΚΛΙΚ
• Γρηγόριος ο Θεολόγος - ΚΛΙΚ
• Ιωάννης ο Χρυσόστομος - ΚΛΙΚ

Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Άκουσε το Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑ

Η περιοχή  γύρω από το σημερινό ναό του Αγίου  Ανδρέα κατά το 17ο αιώνα στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.

     Επίκαιρη επανάληψη ανάρτησης. Χρόνια Πολλά Πάτρα!

       Το ιστορικό συγκείμενο της εποχής

Η Πάτρα ήταν μέχρι το 146 π.Χ. ένα μικρό λιμάνι της ΒΔ. Πελοποννήσου. Η θέση της άρχισε να αλλάζει, όταν η μακραίωνη ναυτική και εμπορική κυριαρχία των Κορινθίων τερματίστηκε βίαια τότε από το Λεύκιο Μόμμιο. Η Πάτρα που δεν καταστράφηκε, αρχίζει να αναπτύσσεται...

Οκταβιανός Αύγουστος

Στα χρόνια του Οκταβιανού Αυγούστου ιδρύεται ρωμαϊκή αποικία και οι πρώτοι έποικοι, βετεράνοι λεγεωνάριοι, φτάνουν για μόνιμη εγκατάσταση.Έτσι  αναδεικνύεται η στρατηγική  θέση της πόλης για τον έλεγχο της θαλάσσιας επικοινωνίας με τη Δύση (Ρώμη). Ο Οκταβιανός εφαρμόζει το ρωμαϊκό κοινωνικό σύστημα με σκοπό την ενσωμάτωση-ομογενοποίηση της κοινωνίας σε όλη την επικράτεια.

Σταδιακά άρχισε ο εκρωμαϊσμός της Πάτρας που εξελισσόταν σε ένα πολυπολιτισμικό κέντρο με  ξένους κατοίκους να εγκαθίστανται, παραγκωνίζοντας τον ελληνικό πληθυσμό.

Ευρήματα από τον αστικό ιστό της Πάτρας στα ρωμαϊκά χρόνια.Πηγή:Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών.

Η οικονομική ζωή,το εμπόριο,η οργάνωση της πόλης,η κοινωνία και οι νέες συνθήκες φανερώνουν ακμάζουσα ρωμαϊκή πόλη-σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα- με εύπορη τοπική αριστοκρατία.Πολλοί δούλοι εργάζονταν στα πλούσια σπίτια και στα αγροκτήματα των περιχώρων.

Στην Πάτρα λατρεύονταν εκτός από το Δωδεκάθεο,η Αφροδίτη,ο Βάκχος, ο Μίθρας, ρωμαϊκές και αιγυπτιακές θεότητες.Γίνονταν μυστηριακές γιορτές, υπήρχαν βωμοί, ναοί, κέντρα τοπικής μαγείας και μαντείας (μαντική πηγή της Δήμητρας).'Ολα τα παραπάνω φανερώνουν ότι η Πάτρα ήταν πολυθεϊστική, ειδωλολατρική πόλη.

Ο ερχομός του Αποστόλου Ανδρέα

Εκατό χρόνια περίπου μετά από την ίδρυση της ρωμαϊκής αποικίας,  η άφιξη του Αποστόλου βρίσκει την Πάτρα σε οικονομική ακμή, αναπτυσσόμενη πληθυσμιακά.

Το παλιό λιμάνι της Πάτρας 19ος αιώνας

Υπάρχει η Ακρόπολη,το ρωμαϊκό λιμάνι-στο χώρο του σημερινού Φάρου-η Αγορά,τόποι λατρείας,δημόσια λουτρά,κτίρια, πλούσιες αστικές κατοικίες,λιθόστρωτοι δρόμοι,ενώ το Υδραγωγείο,το Στάδιο και το Ωδείο δεν είχαν ακόμα κατασκευαστεί.Ο αστικός ιστός βρισκόταν γύρω από το Κάστρο, στην  σημερινή Άνω Πόλη.

Το Ρωμαϊκό Ωδείο

Ο πλούτος, η ελευθερία, η ειδωλολατρία και ο πολυθεϊσμός δικαιολογούσε απολύτως την παρουσία του Πρωτόκλητου Αποστόλου για τη δημιουργία και τη στερέωση της πρώτης Αποστολικής Eκκλησίας, στη μεγαλούπολη της Αχαΐας.

Η πρώτη κλήση του  Ιησού στον αγράμματο ψαρά Ανδρέα (Πρωτόκλητος) στη λίμνη Τιβεριάδα. 

Εμφανίζεται μεταξύ του 62 μ.Χ. και 80 μ.Χ. ως ένας φτωχός ξένος σε προχωρημένη ηλικία, αδύνατος, φορούσε μακρύ χιτώνα,σανδάλια και χρησιμοποιούσε ένα σιδερένιο ραβδί για να στηρίζεται.Ήταν απλοϊκός, σε αντίθεση με τη συνήθεια των νεοφερμένων Ρωμαίων εποίκων που προσπαθούσαν να αποκτήσουν γρήγορα πλούτη και, κάνοντας επίδειξη, να ενσωματωθούν στην τοπική αριστοκρατία.

Εκείνα τα χρόνια έπαρχος της Αχαΐας ήταν ο ανθύπατος Αιγεάτης προφανώς  ελληνικής καταγωγής ειδωλολάτρης, όπως φανερώνει το όνομά του.

Ο Απόστολος φιλοξενείται στο σπίτι του Σωσσίου, ο οποίος πάσχει από ανίατη ασθένεια. Ο Ανδρέας τον θεράπευσε θαυματουργά και το γεγονός μεταδόθηκε σε ολόκληρη την πόλη.Έτσι ξεκινά το ιεραποστολικό του έργο. Κηρύττει, θεραπεύει, εξομολογεί, ευλογεί και βαπτίζει καθημερινά, έχοντας βάση του την πηγή της Δήμητρας δίπλα στο σημερινό ναό.Βγαίνει να διδάξει και εκτός Πατρών.Όμως σε κάποιες περιπτώσεις, οι κάτοικοι  τον δέχονται εχθρικά όπως στη Γουρζούμισσα (σημ. Λεόντιο).
Ήδη σχηματίζεται η βάση της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας της Πάτρας.Η φήμη του φτάνει σε Ρωμαίους και Ειδωλολάτρες που έχουν ισχυρές κοινότητες,οι οποίοι τον βλέπουν πλέον εχθρικά.

Τη χρονιά του μαρτυρίου, ο Αιγεάτης βρισκόταν στη Ρώμη για να απολογηθεί για το έργο του και να ανανεώσει τη θητεία του ανθύπατου. Τον αντικαθιστούσε ο αδελφός του Στρατοκλής που είχε έρθει από την Αθήνα με τον πιστό υπηρέτη του Αλκαμανάν, ο οποίος έπασχε από επιληψία.

Ο Απόστολος θεράπευσε τον παράλυτο ετοιμοθάνατο υπηρέτη του ανθύπατου από τη χολέρα, βάζοντας τα χέρια στο κορμί του.Η σύζυγος του Αιγεάτη, Μαξιμίλλα, όταν έμαθε για τα θαύματα του Ανδρέα, έστειλε την υπηρετριά της Εφιδαμία να δει, να γνωρίσει και να μιλήσει στον Άγιο.

Λίγες ημέρες αργότερα η Μαξιμίλλα αρρώστησε και κανένας γιατρός δε μπορούσε να την θεραπεύσει.Ζήτησε τότε από την Εφιδαμία να φωνάξει τον Απόστολο Ανδρέα, ο οποίος προσευχήθηκε και τη γιάτρεψε.Θεράπευσε επίσης τον υπηρέτη του κουνιάδου της, Αλκαμανάν.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βαπτισθούν από τον Άγιο η Μαξιμίλλα, ο Στρατοκλής, η Εφιδαμία και ο Αλκαμανάν,  ακολουθώντας το δρόμο του Χριστού.

Όταν ο Αιγεάτης επέστρεψε, η Μαξιμίλλα του ανέφερε τι είχε συμβεί και του αποκάλυψε πώς έγινε χριστιανή. Αυτό θύμωσε τον Αιγεάτη και όταν έμαθε ότι και ο αδερφός του Στρατοκλής είχε ασπαστεί το χριστιανισμό, εξοργίστηκε.

Συλλαμβάνει το Ανδρέα και τον κατηγορεί πως διαδίδει μια νέα θρησκεία, την οποία «οἱ Ρωμαῖοι βασιλεῖς ἐξαφανίσαι ἐκέλευσαν».

To βιβλίο του Στέφανου Θωμόπουλου για τον Απόστολο Ανδρέα του 1899,το οποίο επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Δόντι".

Ο Ανδρέας φυλακίζεται.Μέσα από το κελί χειροτονεί ωστόσο το Στρατοκλή πρώτο Επίσκοπο Πατρών, αντιλαμβανόμενος το Τέλος του. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής του Αιγεάτη, ο οποίος θα τον υποβάλλει στο φρικτό βασανιστήριο της σταύρωσης, έπειτα από τη σύμφωνη γνώμη-ή την παρότρυνση, κατά κάποιες πηγές-του τοπικού ειδωλολατρικού ιερατείου.Στις τρεις μέρες του μαρτυρίου του, κήρυττε συνεχώς τον λόγο του Ιησού στους εκχριστιανισμένους ακολούθους του.

Μάλιστα όταν αντίκρισε το Σταυρό προσευχήθηκε και ευλόγησε το πλήθος των πιστών λέγοντας:

"Σταυρέ θαυμαστέ,Σταυρέ που τον κόσμο πάντα σώζεις, εσύ είσαι η θύρα μέσω της οποίας θα εισέλθω στη Βασιλεία των Ουρανών"

Οι Ρωμαίοι τον σταύρωσαν τοποθετώντας καρφιά και με το κεφάλι ανάποδα.Οι πιστοί εξοργίστηκαν και ζήτησαν από τον φοβισμένο Αιγεάτη να ανακαλέσει την ποινή,αλλά ο Άγιος δε δέχτηκε και υπέμεινε το μαρτύριο όπως ο Κύριος.Λίγο πριν ξεψυχήσει συμβούλεψε τους πιστούς να μείνουν στερεωμένοι στην πίστη τους, συγχώρησε τους σταυρωτές και παρέδωσε το Πνεύμα Του,"υπέρ εβδομηκονταετής" όπως αναφέρουν οι πηγές.

Ο ηλικιωμένος Απόστολος μας παραδίδεται ότι κατέληξε την 30ή Νοεμβρίου ίσως του 68 μ.Χ., πιθανότατα στα τελευταία χρόνια των χριστιανικών διωγμών του αυτοκράτορα Νέρωνα,εκεί που σήμερα βρίσκεται ο ομώνυμος ναός.
Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς μας λένε πως το λείψανό του έθαψε με ευλάβεια ο πρώτος Επίσκοπος Πατρών, Στρατοκλής, αν και οι επίγειες περιπέτειές του δεν είχαν τελειώσει ακόμα.

Ο Αιγεάτης, που αρνήθηκε να παραδώσει το σώμα του Αγίου, τρελάθηκε και αυτοκτόνησε πέφτοντας με το άλογό του σε γκρεμό στα Ψηλά Αλώνια.

Ο Στρατοκλής και η Μαξιμίλλα συνέχισαν τη διεύρυνση της χριστιανικής εκκλησίας των Πατρών και των περιχώρων της...

Απολυτίκιο 

Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος

και του κορυφαίου αυτάδελφος

τον Δεσπότην των όλων, Ανδρέα,

ικέτευε, ειρήνην, τη οικουμένη δωρήσασθαι

και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

πηγές:"Μόσχος Γεώργιος- Εφημ. Πελοπόννησος 11ος/2018"

            "Θωμόπουλος Στέφανος-Ο Απόστολος Ανδρέας-Eκδ. Δόντι"

            "El wikipeidia"

            "https://www.newsbeast.gr"

            "http://i-m-patron.gr/i-m-patron-old.gr/agiologia/agios_andreas.html"