ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΗΛΙΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ,ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

"Τιμά κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου ο εκπαιδευτικός κόσμος τους Τρεις Ιεράρχες: τον Βασίλειον τον Μέγαν, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο και μας καλεί να "σκιρτίσωμεν αγγαλόμενοι εν τη πανδήμω πανηγύρει των διδασκάλων ημών"

Όλοι γνωρίζουμε πως οι Τρεις Ιεράρχες έζησαν σε μια εποχή με δύσκολα προβλήματα: εκκλησιαστικά ,κοινωνικά , οικονομικά, εκπαιδευτικά.

Η εκκλησία, μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων που έθεσε τέρμα στους διωγμούς, είχε να αντιπαλέψει με κακοδοξίες που απειλούσαν να νοθεύσουν το ορθόδοξο δόγμα της.Οι Τρεις Ιεράρχες πρωταγωνιστές σ΄αυτόν τον αγώνα, με τη ζωή και το έργο τους ,ξεκαθάρισαν τις χριστιανικές αλήθεις από τις πλάνες,οργάνωσαν τη ζωή της εκκλησίας και έκαναν το χριστιανισμό πράξη.

Υπήρξαν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που δε διακρίθηκαν μόνο σ' έναν τομέα αλλά παντού! Όλοι τους χαρακτηρίζονταν για τη θεολογική  τους κατάρτιση,την επιστημονική τους συγκρότηση ,τη ριζοσπαστική κοινωνική τους παρουσία, την ευρύτητα του πνεύματος και την κριτική τους στάση απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία.....

Η φιλομάθεια,η δίψα για μόρφωση και η επίδοση στις σπουδές  ήταν γνωρίσματά τους από τον καιρό που ήταν φοιτητές. Σφυρηλάτησαν το μορφωτικό ιδεώδες και αγωνίστηκαν για τη διάδοση κοινωνικών αρετών: αδελφότητας, ισοτιμίας και δικαιοσύνης............

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. 

Κι επειδή είναι και προστάτες των γραμμάτων, καθιερώθηκε αυτή η γιορτή να είναι και γιορτή των γραμμάτων και της ελληνοχριστιανικής παιδείας. Η καθιέρωση αυτή έγινε μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και από το 1842 η γιορτή καθιερώθηκε ως εκπαιδευτική από τη σύγκλητο του Πανεπιστήμιου Αθηνών. 

Η γιορτή αυτή επεκτάθηκε και στα γυμνάσια και στα δημοτικά σχολεία που την ημέρα αυτή αργούν και οργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις και τελετές στη μνήμη των Αγίων.

Διαβάστε αναλυτικά για τον καθένα:

• Μέγας Βασίλειος - ΚΛΙΚ
• Γρηγόριος ο Θεολόγος - ΚΛΙΚ
• Ιωάννης ο Χρυσόστομος - ΚΛΙΚ

Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών

Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Ο ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ, 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1944

Η κεντρική πλατεία Πολυχρονιάδη του Αιγίου η σημερινή πλατεία Αγίας Λαύρας το 1950

πηγή φωτο:Εν Αιγίω

Κάθε τόπος έχει τη δική του ιστορία.Εκείνα τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής σημαδεύτηκαν από την πείνα, τις διώξεις, την τρομοκρατία, την αντίσταση, τα βασανιστήρια, την αιχμαλωσία, τις εκτελέσεις, αλλά τη συνωμοσία και την προδοσία...

Είχαν περάσει λίγες μόνο ημέρες από το δράμα και τη σφαγή των Καλαβρύτων από τις ναζιστικές δυνάμεις Κατοχής.Οι χιτλερικοί πίστευαν ότι θα πανικοβάλλουν τους κατοίκους και θα περιορίσουν τα χτυπήματα των ανταρτών.Όμως η αντίσταση φούντωνε,οι απώλειες μεγάλωναν για τους κατακτητές και οι συνεχόμενες ήττες σε όλα τα μέτωπα του Β΄Παγκοσμίου πολέμου τους εξόργιζαν.

Θέλησαν με τη φρίκη του θεάματος-ήταν ειδικοί άλλωστε-να πολλαπλασιάσουν το φόβο των Αιγιωτών. Η δικαιολογία για αντίποινα σε βάρος των ανταρτών ήταν έτοιμη...

Το αρχοντικό της οικογένειας Πολυχρονιάδη,κτίριο του 19ου αιώνα, ανακαινισμένο σήμερα...

Εκείνο το παγωμένο πρωινό του Γενάρη κρέμασαν στα δέντρα της Πλατείας Πολυχρονιάδη,σημερινή Αγίας Λαύρας,πέντε Έλληνες πατριώτες που είχαν συλληφθεί τις προηγούμενες ημέρες στην περιοχή μας και ανακρίνονταν στα κρατητήρια της Γκεστάπο στο Αίγιο.

Αυτοί ήταν ο Διογένης Πετρόπουλος από τους Αμπελόκηπους Ακράτας,φοιτητής Νομικής,ο Φώτιος Πουλίτσας από τη Μυρόβρυση Αιγίου,ο Παναγιώτης Φαρδέλας από το Κράθιο,ο Παναγιώτης Μαρούδας από την Πάτρα και ο Δημήτριος; Βερσαράς από την Καλαμάτα.

Η μαρμάρινη επιγραφή στη βάση του μνημείου της πλατείας με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.

Η αδερφή του Διογένη Πετρόπουλου, εκείνο το πρωινό,πήγαινε στο κρατητήριο για να επισκεφτεί τον αδερφό της.

Τα πέντε πτώματα που αιωρούνταν άψυχα και μελανιασμένα,τράβηξαν την προσοχή της.Αμέσως γνώρισε τον αδερφό της και έπεσε λιπόθυμη.Οι Γερμανοί φρουροί των νεκρών,με το δάχτυλο στη σκανδάλη του μυδραλίου, άφησαν ένα παγωμένο γέλιο αντικρίζοντας  σωριασμένη τη γυναίκα.

Οι πέντε κρεμασμένοι,ένας σε κάθε δέντρο στην κάτω μεριά της πλατείας, πέθαναν παλικαρίσια!

Το μνημείο που στήθηκε στον τόπο απαγχονισμού το 1985 επί δημαρχίας Αλέκου Μέγαρη.

Ο Σωτήρης Κουνινιώτης νέος τότε, αρθρογραφούσε στις τοπικές εφημερίδες της εποχής.Εκείνη την ημέρα περνώντας από την πλατεία και βλέποντας αυτό το αποτρόπαιο θέαμα, έγραψε κάποιες σκέψεις, που δημοσιεύτηκαν τριάντα χρόνια αργότερα στην εφημερίδα "Φωνή της Αχαΐας".

Αναφέρω ενδεικτικά δυο φράσεις...Είναι πέντε οι κρεμασμένοι και όμως είναι έξι.Γιατί στην έκτη θηλιά κρέμεται ο πολιτισμός μας που μας κάνει να ντρεπόμαστε για τον άνθρωπο και την κατάντια του...(Το κείμενο ολόκληρο όπως δημοσιεύτηκε βρίσκεται σε τεύχος της εφημερίδας που φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Αιγίου και αυτούσιο στο βιβλίο "Η Αιγιάλεια στην Κατοχή και στην Αντίσταση 1941-44")

Η κάτω μεριά της πλατείας σήμερα.Στο βάθος φαίνεται το παλιό νεοκλασικό ξενοδοχείο ¨Σπλέντιτ" όπου οι Ναζί τοποθετούσαν φυλάκιο με πολυβόλο....

Την ίδια ημέρα οι Γερμανοί, χαράματα, κινήθηκαν με στρατό και οχήματα προς το Κακοχωριό, σημ. Δάφνες.Τους κατοίκους που έπιασαν τους μετέφεραν στο Αίγιο για ανακρίσεις με θηλιές στο λαιμό,για να δημιουργήσουν εντύπωση και να τονίσουν τις προθέσεις τους.

Την επόμενη ημέρα,στις 23 Ιανουαρίου 1944, ενώ το αίμα των πέντε Ελλήνων ήταν νωπό, οι Γερμανοί κρέμασαν στον ίδιο χώρο τον Ιταλό αξιωματικό Κορουμπία Ατίλλιο ο οποίος μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας είχε προσχωρήσει σε μια μικρή ανταρτική ελληνική ομάδα της περιοχής των Καλαβρύτων.Προδόθηκε, συνελήφθη,βασανίστηκε και εκτελέστηκε...

Το Ιστορικό βιβλίο των Γιάννη Μπιναρδόπουλου,Χαράλαμπου Ρούπα και Θεόδωρου Χλιάπα,πηγή της σημερινής ανάρτησης, ως ένδειξη τιμής κι ευγνωμοσύνης για το μαρτυρικό θάνατο των πέντε πατριωτών και την αντιστασιακή δράση τους στην Κατοχή.

Πηγές όπου μπορούμε να αντλήσουμε ιστορικά  στοιχεία για τη φρικτή περίοδο της εποχής στην περιοχή μας  και την ηρωική αντίσταση των προγόνων μας, ενδεικτικά, είναι:

Η Ιστορία της Πόλεως του Αιγίου-Αρίστου Σπυρόπουλου

Καλάβρυτα 1941-1944-Περικλή Ροδάκη

Φλογισμένα Ράσα-Γιάννη Ιωαννίδη

Η Αιγιάλεια στα χρόνια της Κατοχής-Γ.Θ.Παπαγεωργίου

Κατοχικές εικόνες και βιώματα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού-Μίμη Άνθη

Η Αιγιάλεια στην Κατοχή και στην Αντίσταση 1941-44-Γ.Μπιναρδόπουλου,Χ. Ρούπα,Θ. Χλιάπα

Ήμουν Υπεύθυνος-Βασίλη Πριόβολου

Μια Αλυσίδα Μνήμες-Γιάννη Πριόβολου

Περιοδική Έκδοση-Σχεδία της Αιγιάλειας (Ματωμένα γεγονότα της Κατοχής)

Δημοσιεύματα των Κ. Ριζόπουλου, Φ. Ζουρόπουλου, Γ.Θ.Παπαγεωργίου,και άλλων δημοσιογράφων στον τοπικό τύπο...

ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ ΑΛΥΚΗΣ ΑΙΓΙΟΥ

Αλυκή Αιγίου-Φωτο:Κώστας Σταματόπουλος

Πρόκειται για μια μικρή μικρή παράκτια λιμνοθάλασσα ανατολικά της πόλης του Αιγίου, με καλαμιώνες, αλμυρόβαλτους και παραλία με βότσαλα.

Η  περιοχή είναι δημοφιλής τόπος αναψυχής τους καλοκαιρινούς μήνες αφού εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη παραλία λουομένων της πόλης.

Η ύπαρξή της αποτυπώνεται στο Βενετικό Κτηματολόγιο της Βοστίτσας του 1700 και αναφέρεται στην τοπική ιστορία κατά την Τουρκοκρατία ως τόπος συλλογής αλατιού για τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.

Είναι λιμνοθάλασσα, που τροφοδοτείται από τα νερά της βροχής και μεγάλο μέρος της στεγνώνει το καλοκαίρι. Σήμερα είναι ένας υδροβιότοπος με δυσανάλογα μεγάλη, σε σχέση με το μέγεθός του, αξία που συγκεντρώνει ένα σημαντικό αριθμό μεταναστευτικών πουλιών.
Περισσότερα από 250 είδη (κύκνοι, πάπιες, τσικνιάδες, γλαροειδή, χαλκόκοτες, φοινικόπτερα,φλαμίγκος κ.ά.) έχουν παρατηρηθεί εδώ, καθώς η παρατήρηση πουλιών είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην περιοχή, ειδικά το χειμώνα, όταν εκατοντάδες υδρόβια πουλιά παρατηρούνται εύκολα από το γειτονικό δρόμο.Σε περιπτώσεις εμφάνισης κύκνων έχουν μετρηθεί περισσότεροι από 40.000 επισκέπτες σε διάστημα δύο μηνών όπως συνέβη το χειμώνα του 2001-2002!

Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να αναδειχθεί η περιοχή κι έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία πολλές δράσεις ανάδειξης (περιβαλλοντικά προγράμματα σχολείων, εκθέσεις, οι πρώτες στην Ελλάδα εκδηλώσεις παρατήρησης πουλιών, δημοσιεύσεις κλπ). Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλει η Ορνιθολογική Εταιρεία Ελλάδας, o Περιβαλλοντικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Αλυκής Αιγίου "Ο Άγιος Νικόλαος" αλλά και ο Δήμος Αιγιαλείας ώστε να αμβλυνθούν οι αρνητικές συνέπειες ανθρώπινων δραστηριοτήτων του παρελθόντος.Επειδή είναι ο μεγαλύτερος βιότοπος της βόρειας Πελοποννήσου είναι ανάγκη να προστατευτεί και να αναδειχτεί συστηματικά το συγκεκριμένο οικοσύστημα.

Ανάμεσα στις καλαμιές, στα σπάνια πουλιά, τους βάλτους και τις αμμώδεις παραλίες ή τις παραλίες με κροκάτες και πέτρες, η Αλυκή Αιγίου, αποτελεί έναν ξεχωριστό παράκτιο,υδάτινο κόσμο, ήσυχο, άγριο και απίστευτα όμορφο, έναν κόσμο που σε ηρεμεί και σε γαληνεύει, καθώς δείχνει τόσο διαφορετικός από αυτών των ανθρώπων.

Υπάρχουν μάλιστα, ορισμένες ημέρες όπου το νερό της είναι «καθρέφτης», κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να ζωγραφίζεται η ομορφιά του ουρανού μέσα στην λίμνη.

Είναι ένας κόσμος που θα διάλεγε να ζήσει μια θεά της λίμνης μαζί με τα εξωτικά της, τις νεράιδες και τις νύφες της.

Ένας παράδεισος που είναι μπρος στα πόδια μας…

πηγές:Protionline

        Filodimos

            Ορνιθολογική Εταιρεία Ελλάδας

            Patrasevants

Δες το βίντεο!

Βίντεο:youtube-Κώστας Σταματόπουλος